The Normal Boy (NL Fanfic)

H.20

Link p.o.v.

Ik word wakker door een klein straaltje licht dat op mijn ogen valt. Ik knipper een paar keer om aan het licht te wennen.

Dan voel ik twee armen iets strakker om mijn middel knuffelen. Ik sluit mijn ogen weer en geniet van dit moment.
Ik voel Joost zijn adem in mijn nek. Zijn hart voel ik regelmatig kloppen.

"Goede morgen Linky" hoor ik hem in mijn oor fluisteren. "Goede morgen Joosy" antwoord ik. Ik draai me om zodat ik in Joost zijn helder blauwe ogen kan kijken. Joost zijn armen zitten nog steeds om mijn heen. Even staren we in elkaars ogen. Ik sluit ze weer en relax. 

Ik voel dat Joost mijn haar aan de kant veegt en een kus op mijn voorhoofd drukt. Ik glimlach. 
Ik realiseer me dat ik me in geen tijden zo gelukkig heb gevoeld. Ik kruip nog iets dichter tegen Joost aan. Het voelt veilig. Ik zou willen dat we voor altijd zo zouden kunnen blijven liggen. 

Ik gok dat na een half uurtje we uit bed gingen, en nu is Joost pannenkoeken aan het maken. Ik dek de tafel. Oftwel ik zet twee borden en twee bekers op tafel.
Ik ben al klaar met de tafel dekken, dus loop ik terug de keuken in. Joost is  bezig met de pannenkoeken. Ik loop stilletjes naar hem toe en omhels hem van achteren.
"Hi Linky"
"Hmm"
Ik laat mijn hoofd rusten op Joost zijn schouder. Ik plaats een klein kusje in zijn nek. Joost gaat gewoon verder pannenkoeken maken.

Nu zijn we dan eindelijk de door Joost gemaakte pannenkoeken aan het eten.  
"Dit is heerlijk" zeg ik terwijl ik een hap van mijn pannenkoek neem. Joost glimlacht. We praten wat bij over een aantal nieuwe games. 
"Zullen we zo Super Smash Bros spelen" stelt Joost voor. "Dan kan ik je weer laten zien wie de beste gamer hier is" zegt hij er snel achteraan.
"Dat zullen we nog wel zien" antwoord ik met een glimlach.

Een moment later hebben we onze pannenkoeken op en liggen we op de bank SSB te spelen. 
"YEAHH, GEWONNEN" schreeuwt Joost door het huis wanneer hij voor de laatste keer mijn karakter van het speelveld afgooit. "REMATCH" schreeuw ik. "Is goed, bereid je maar vast voor om weer te verliezen" 

"YESS, DEZE KEER WIN IK" Schreeuw ik als ik zie dat ik van Joost gewonnen heb. Joost laat zich terugvallen op de bank. "Ander spel" zegt hij. "Is goed, dan kan ik je nog eens verslaan. Joost verwisselt het spel. Ik kan het spel niet zien.
"Zin in Mario Kart?"  "Hmm, okay" 
Nadat Joost de game in de wii heeft gedaan komt hij weer naast me zitten. De game start. 

"GEWONNEN" schreeuw ik voor de zoveelste keer.
"Maar je bent zesde!!" "Jij bent achtste, dus ik win". 

Voor we het weten is het alweer 18:30. 
"Joooooost, ik heb honger" Joost kijkt even nadenkend voor zich uit. 
"Wat nou als ik jou mee uit eten neem?" 
"Een date bedoel je?"
"Ja, zoiets"
"Oke dan, is goed" glimlach ik.

En dus zit ik even later achter op de fiets bij Joost. Mijn armen om zijn middel om niet van de fiets af te vallen.
Na een tijd die voor mijn gevoel veel te lang is komen we aan bij een de subway. "Subway?? Serieus?" zeg ik, een klein beetje grinnikend. "Wat? Niet goed genoeg voor je?" 
"Maakt niet uit, jij bent er" zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik stap af van de fiets en Joost zet hem op slot. Hij pakt mijn hand en loopt naar binnen, mij mee trekkend. 
Binnen bestellen we een broodje, en we gaan aan een tafel zitten. Tijdens het eten praten we. Maar deze keer niet over games, maar over onze toekomst. Wat ons een leuke opleiding lijkt, wat mogelijke beroepen zouden zijn, plannen om samen te gaan wonen.

Ik kijk op mijn telefoon naar de tijd. 20:00.
"Het is wel weer tijd om naar huis te gaan" zegt Joost. Ik knik. "Ja. Goed plan" zeg ik terwijl ik mezelf uitrek. "Aawww, Linky word moe. Kom we gaan" we staan op en lopen naar buiten. Joost haalt zijn fiets van het slot en gaat erop zitten. Ik spring achterop en houd mijn armen stevig om zijn middel.

Even later zitten we op de bank weer mario kart te spelen.
"Ik ga winnen, let maar op"
"Dat zullen we nog wel zien" 

____________________________________

Ik word langzaam wakker. Ik voel dat er iets gedeeltelijk om ligt, en dat is zwaarder dan een deken. Voorzichtig open ik mijn ogen. Na een aantal keer knipperen kan een tv zien. We zijn in slaap gevallen op de bank.

(Zo liggen ze)

Ik blijf liggen. Ik wil niet Joosy wakker maken. Ik sluit mijn ogen weer en luister naar Joost zijn regelmatige ademhaling.

YAAAAYYY
EINDELIJK

Ik ben vandaag jarig, dus jullie krijgen een cadeautje.
(Een mooi nieuw hoofdstuk)

En

kIJK DAT HANDJE

Sorry dat het niet zo'n lang hoofdstuk was

Oke
Laters