Hopeless Romantic Girl

19 0 0
                                    

Author's Note : Hello wattpad reader's! Sobrang naba'bana na'ko sa buhay ko kaya bubuhos ko to sa paggawa ng story and hopefully. Sana ho magustuhan nyo to :) Ndi po ako Pro na writer so paniguradong may mga magiging error ako. Pasensya na po para dun :* Comment nyo lang po yung mga corrections nyo para sakin. Vote na din po nagustuhan nyo. Thankyou and Godbless :* - @RECCA <3

Prologue : Isa syang simpleng babae. Mabait? Nag'a'aral ng maayos. Chill sa buhay. Yan si RIMAY. Isang Junior student. Gusto nya palaging mag'isa. Takot sya. Takot syang mapa'lapit sa kahit na sinuman na sa katagalan e pwede rin syang iwanan. Ay oo nga pala! Isa rin syang HOPELESS ROMANTIC GIRL. Bakit kaya? Eto ho basahin nyo ang kwento nya. ;*

PART 1 :

Mama! Papa! Wag na po kayong mag'away! Tama na po! *HUHUHU!* - Son.

Umalis ka dito! Sumama ka na sa babae mo! ndi ka namin kailangan rito! - Mama.

Umalis si Papa habang umi'iyak sina Son at Mama. Wala akong ibang ginawa kundi patahanin silang dalawa. Kahit saan ako tumingin, magulo, basag na mga gamit na naka'tapon kung san'san. sobrang gulo ng bahay na para kaming dinaanan ng bagyo. At ako. Naiwanan lang. Naiwanan lang na naka'tulala sa pinto kung san ko huling nakita si Papa. Si Papa na iniwanan kami para sumama sa iba.

May kuma'kalbit sakin. Si Lolo. Nagising ako, panaginip na naman. Yun ang isang eksena sa buhay ko na kahit kelan? e nding'ndi ko mali'limot. Ang pinaka'malungkot na eksenang naging hudyat ng pagka'sira ng pamilya ko, at dahilan kung bakit gantong klaseng tao ako ngayon. Isang malungkot na tao.

Oh apo, bakit may luha ka? - Lolo.

Ah, wala lang po ito Lo. - Rimay.

Sigurado ka ba Hija? - Lolo.

Opo Lo. Sigurado. - Rimay.

Oh halika na, mag'almusal na tayo sa baba. - Lolo.

Osige po Lo, su'sunod nalang ko. - Rimay.

Bumaba na si Lolo, Tumayo na'ko para ayusin ang kama ko. Tupi ng kumot, ayos ng unan. Nadatnan ko si Lolo na nagti'timpla ng kape naming dalawa at nagha'hapag ng pagkain.

 Umupo na'ko.

Kamusta naman pala ang unang linggo mo bilang junior student apo? - Lolo.

Ayun po Lo. Ayos naman. Halos sila pa rin po ang mga kaklase ko. - Rimay.

Close na close kami ng Lolo ko. Parang halos lahat ng tungkol sakin alam nya. Mga gusto at ayaw ko, mga pangarap ko, ultimo mga crush at mali'ligaw ko! HAHAHA! Para ko na syang Tatay. Lahat sina'sabi ko sakanya. :)

Waka ka pang mga manli'lagaw nyan? - Lolo.

Napa'hinto ako sa pagkain ko.

Hmm. Meron po Lo. - Rimay.

Tumawa si Lolo.

*HAHAHA!* Iba ka talaga apo. - Lolo.

Pero wala ho akong balak. - Rimay.

Tumahimik si Lolo.

Dahil ba sa takot mo apo? - Lolo.

Basta ayoko lang po Lo. Ayokong bigyan ng dahilan ang sarili ko para ma'saktan lang sa huli. - Rimay.

Oh tama na yan apo, baka mahuli ka pa sa klase mo, hala dalian mo na dyan ha? - Lolo.

Opo. - Rimay.

Takbo ako sa kwarto! Tawa ako ng tawa kasi. Siyeeeeeeeeeeeet! Late nakoooooooo! Fvck ito. -.-

Hinatid na'ko ni Lolo. Nasa gate na'ko. Buti naman medyo marami akong kasamang late. *BWAHAHAHA* Ndi ako nag'i'isa. Kinuhanan ako ng ID -.- Hay badtrip! Pag'pasok ko sa room. Saktong palabas na yung advicer namin. Siyeeeeeeeeeet! Tumalikod ako ng ma'bilis *HAHAHA!* Kaso epic. May naka'bangga ako -.- na'hulog yung mga librong hawak ko. Pag'tingin ko pinu'pulot na nung lalaki yung mga libro ko. Ako naman naka'tulala lang kasi halos lahat tumingin samin -.-

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Nov 29, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Hopeless Romantic GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon