Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 10ο

Αρκετές ώρες είχαν περάσει και εγώ έκανα βάρη και μονόζυγο όλη την ώρα. Ένιωθα καλά και απέσπασε την προσοχή μου από τον πόνο μου. Άκουσα έναν μελωδικό ήχο, που γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ήταν το κινητό μου, οπότε το έβγαλα από την τσέπη μου. 

"Παρακαλώ, ποιός είναι;;"

"Nathan, ο Kev είμαι!"

"Αα τι έγινε φίλε;;"

"Που είσαι;;" ρώτησε και άκουσα το γέλια των αγοριών μέσα από την γραμμή.

"Απλά έξω στην πόλη."

"Μπορείς να επιστρέψεις σε παρακαλώ;;"

"Γιατί;;" ρώτησα αναστενάζοντας.

"Θέλω να σου μιλήσω.". Με αυτό το έκλεισε και εγώ μάζεψα τα πράγματα μου. Κούμπωσα την ζακέτα μου και βγήκα πάλι έξω στους δρόμους του LA.

Δεν υπήρχε πολύ κίνηση στα πεζοδρόμια, αλλά οι δρόμοι ήταν γεμάτοι. Ταξί και λεωφορεία με προσπερνούσαν συνέχεια, αλλά όταν έβλεπα κάποιο ζευγαράκι να περνάει χέρι χέρι, είχα ένα περίεργο συναίσθημα τρελής ζήλειας μέσα μου.

Θα με έκανε να νιώθω καλύτερα αν εγώ και η Jen, αν και χώρια, είχαμε καλές σχέσεις;; Αν μπορούσαμε να μιλήσουμε ο ένας στο άλλον με φιλικό τρόπο;; Δεν ήξερα, αλλά άξιζε να προσπαθήσω.

Πέρασα μπροστά από ένα ανθοπωλείο, το οποίο ήταν όμορφα διακοσμημένο με τριαντάφυλλα και γλάστρες, και επίσης μύριζε πολύ ωραία. Είδα μια ταιράστιο πινακίδα στον τοίχο με μια λίστα από όλα τα λουλούδια που πουλούσαν και την σημασία τους.

Κρίνος ==> ομορφιά.

Φτέρη ==> μαγεία, ενθουσιασμό, αυτοπεποίθηση και καταφύγιο.

Φτέρη (άλλο είδος) ==> μυστικός δεσμός αγάπης.

Έλατο ==> χρόνος.

Μην-με-ξεχάσεις ==> αληθινή αγάπη, αναμνήσεις.

Forsythia ==> ανυπομονησία.

Γαρδένια ==> είσαι αξιαγάπητη, μυστική αγάπη.

Σκόρδο ==> κουράγιο και δύναμη.

Γεράνι ==> χαζομάρα, ανοησία.

Υάκινθος (μωβ) ==> Λυπάμαι σε παρακαλώ συνγχωρεσαι με.

Αποφάσισα ότι χρειαζόμουν πολύ μωβ υάκινθο, μερικούς κρίνους και μην-με-ξεχάσεις, οπότε μάζεψα όλα όσα ήθελα σε ένα μπουκέτο και τα πήγα στο ταμείο. Η γυναίκα τα πείρε και τα έδεσε σε ένα μπουκέτο με έναν ωραίο φιόγκο, και γύρω του τύλιξε αδιαφανή σελοφάν με λευκά διακριτικά σχέδια για να τα προστατέψει.

Ενώ το έκανε αυτό, εγώ κοίταξα όλες τις κάρτες στα ράφια, και πείρα μια που έλεγε συγγνώμη από μπροστά.

"Έχετε ένα στυλό;;" ρώτησα και μου έγνεψε.

"Φυσικά, ορίστε!". Μου έδωσε ένα στυλό και αφού χαμογέλασα για να την ευχαριστήσω, άνοιξα την λευκή κάρτα και ξεκίνησα να γράφω.

'Dear Jenny,

Λυπάμαι που σε άφησα με αυτόν τον τρόπο και λυπάμαι που βλάπτεις τον εαυτό σου όμορφη. Δεν ήταν δικός σου λάθος που έφυγα, τίποτα δεν ήταν δικό σου λάθος και δεν έκανες τίποτα λάθος. Ήσουν τέλεια, και δεν θα μπορούσα να είχα ευχηθεί κάποιο καλύτερο κορίτσι για να ερωτευτώ.

Υπάρχει κάτι που πρέπει να σου πω.

Παραλίγο να κοιμηθώ με ένα άλλο κορίτσι τις προάλλες, αλλά δεν το έκανα. Δεν μπορούσα να το κάνω. Προσπαθούσατε να σε ξεπεράσω,  αλλά δεν μπορώ! Δεν αισθάνομαι σωστά με κανέναν άλλον εκτός από εσένα. Μόνο εσένα!

Λυπάμαι που συναίβη, και λυπάμαι που σε χώρισα.

Σταμάτα να τιμωρίες τον εαυτό σου, γιατί δεν το αξίζεις. Θα βρεις κάποιον που θα σε αγαπήσει όσο σε αγαπούσα εγώ, και δεν θα κάνει το ίδιο βάθος όπως εγώ.

Το ξέρω ότι με μισείς, και εγώ μισώ τον εαυτό μου, αλλά θα κρατήσω την υπόσχεση μου. Σου είχα υποσχεθεί ότι θα ήσουν το τελευταίο κορίτσι που θα προχωρούσα, και θα είσαι.

Να με θυμάσαι...

Για πάντα δικός σου, Nathan xxxxxxxxx'

Το έβαλα στον φάκελο και έγραψα Jenny<3 από πίσω.

"Σας παρακαλώ μπορείτε να το στείλετε αυτό στο Gloucester στην Αγγλία;;"

"Φυσικά! Άμεση παράδοση;;"

"Ναι, σας ευχαριστώ πολύ!"

Α/Ν

Μάλλον πρέπει να αλλάξω χώρα και ήπειρο τώρα... Μην με σκοτώσετε πριν δείτε την συνέχεια παρακαλώ! Σας ορκίζομαι ότι θα επανορθώσω! Μέχρι το επόμενο (αν ζω!!!) φιλιά 💋

Vomment!