Hatırlatma..
"cevap 9 IQ testim full çok şaşırdınız biliyorum muhtemelen ikide bir bana bakan çocuk da bu uzaylı mı diyordur başka soru sormayın"dedim ve arkamda dehşete kapılmış bir hoca ve bir sınıf bırakarak sınıftan çıktım.
4. Bölüm
Medya:Melek
Bahçeye çıktığımda kimse yoktu,işime gelir zaten diyerek bir banka oturdum.Bacaklarımı banka uzatıp bir sigara çıkardım.Şimdi diceksinizki bu kız daha küçük ne sigarası falan diye.Acım büyük falan diye zırvalamak istemiyorum ama olaylar insanı olgun yapan şeydir benim için.İçindeki çocuğu sadece yakınlarına,en güvendiklerine gösterir sadece.İşte bende aynen öyleyim, yaşadığım şeyleri anlatıp kendimi acındırmicam. Benim içimdeki çocuğu bilen tek kişi Ediz ve babam. Sadece onlar için kimi zaman bir kız kardeş, kimi zaman küçük bır kız çocuğuyum.Annem ise , açıkçası annemi hiç göremedim , görmek istiyeceğimide sanmıyorum, bizi terkettikten sonra biraz zor.Terkediş sebebini bilmiyorum, babama hiç sormadım, sormicamda zaten annem olacak kadına benzeyerek ona o kadını hatırlatıyorum, bide üstüne yarasını deşmeye gerek yok.Ben düşüncelere dalmış sigaramı üflüyorken üzerimde bir gölge belirdi , ya depoya götürülmesi unutulmuş bir öğretmen yada kendini beğenmiş bir çocuktur diye düşünüp başımı kaldırdığımda ikinci tahminimin doğru çıktığını gördüm.Bir grup erkek önümde durmuş, en önlerindeyse elinde sıgarası olan sınıfta beni dikizleyen çocuk.Güldüm içimden , kendilerini okulun kötü çocuklatı ilan etmiş bir avuç çocuk diye geçirdim içimden.Baktımki konuşmuyolar "ne var?" Diye sordum, çocuk:
Ç- bizim bankımızda oturuyosun deyince dudakalarımdan bi kahkaha döküldü ve hadi ya? Diye sordum kolumdan tutup kaldırmaya yeltendiğinde ona izin verdim, biraz eğlenceden zarar gelmezdi. "ilk günün olduğu için affediyorum , bidahakine cezanı çekersin"
bende şalterler koptu, çocuğu göğsünden ittirerek "ilk günümden kötü çocuk oyununuza katılacağımımı sandınız" dedim .Çete dahil Bütün okul şaşkınlıkla bizi izliyordu ve sanırım verdiğim tepkiye şaşırmışlardı, benim yaptığım bişey yoktu, onlar zavallı gibi bir grup çocuğa boyun eğmişlerdi. Çocuk: "demek oyun olarak görüyorsun , bak bakalım oyunmuymuş" dedi ve sigarasını aldı, diğer eliyle kolumu tuttuğunda ne yapacığını anlamıştım, sigarayı kolumda söndürecekti, hoş, zaten sigaram bitince bende aynısını yapacaktım.kolumu tutup sigarayı bastırdığında yüzümde hiç bir ifade yoktu.şaşıran çocuğa soğuk bi gülümsemeyle baktım ve " canımı acıtmakmı istiyorsun" deyip kolumu sıvadım ve diğer yara üzlerinin arasına sigaramı kolumda söndürerek yeni bir tane daha yara ekledim. Çete şaşkınlıkla bakarken çocuğun kulağına " bu uzun zaman önce canımı yakmayı kesti" diye fısıldayıp yine arkamda şaşkın bakışlar bırakarak kantine indim.
Çok acıktığım için kantine gelmiştim.Genelde çok yerdim ama fit bir insanım.hayvan gibi yiyipte kilo almayanlardan değilim ben,dövüş-dans-buz pateni vesaire aldığım eğitimler olmasa şuan 100 kiloyu bulmuş olurdum.Kantine geldiğimde 2 tane sandiviç ve iki soda alıp boş bi masaya oturdum,ne kadar olduğunu bilmediğim bir süre zarfı sonrasında kantin kalabalıklaşmaya başladı.öğle arası olmalıydı,10 dk sonra hiç boş masa kalmamıştı.bahçede yaşadığım olay çabuk yayılmış olmalıydıki kimse yanıma oturmaya cesaret edemiyordu.büyük ihtimalle bu olaydan bi haber olan minyon tipli bi kız yanıma gelip "sakıncası yoksa oturabilirmiyim "diye sordu."tabii otur"deyip gülümsedikten sonra başına gelebileceklerden habersiz bu kızın "acaba hakkımdakileri öğrendikten sonra ne yapacak"diye düşünmeden edemedim...
