KIŞ GÜNEŞiM

1-bölüm

Dün gene ders çalışmaktan masamda sabahlamıştım. Saate baktığımda 6:38 di. Vay be bu saatte kalkmışım!

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım.rutin işler bitince odama geçip okul formalarımı dolaptan çıkarıp yatağımın üstüne bıraktım.

Hemen iki dakka bilgiseyardan oyunumu açıp baktım. Hiç bir bildiri veya mesaj yoktu. Kapatıp giyinmeye başladım.

Kısa okul eteğimi giydim. Aslında fazlada kısa deyildi yani bana göre deyil. Ama annemlere göre kısaydı. Napalım? Anne baba işte değilmi?.

Formalarımı giydikten sonra çantamı hazırladım. Telefonumu şarjdan çıkarıp odamdan çıktım.

Merdivenleri yavaşça inip mutfağa girdim. Annemde babamda yoklardı.

Annem doktordu babamsa komiser. Babam çoğu zaman gece nöbetlerine gider sabah erkenden eve gelirdi.

Annemse ameliyatlardan dolayı gece hastanede kalırdı.Alperle kendime kahvaltı hazırlamaya başladım.

Alper benim abim. Ama Abi demezdim. Çünkü aramızda ay farkı vardı.

Alper Uykudan yeni kalkmış yüz ifadesiyle mutfağa girdi. Buzdolabından soğuk su alıp masaya geçti.

Oturup kahvaltısını etmeye başladı. Arada bana ters ters bakıyodu. Napim abi tripleri.

Yemeğimizi yedikten sonra alper odasına gitti. Bende sofrayı topladım.

Ben mutfaktan çıktığımda alperde aşa iniyodu. Beraber evden çıktık.

Çıktığımızda bahçe kapısında bize sinirle bakan bir adet geceye maruz kaldık.

"Kaç saattir sizi bekliyorum.Nerdesiniz lan siz!" Diyip sitem etti.

"Geldik işte gececiğim.hadi gidelim" dedim koluna girip.

Ama gece susarmı yol boyunca okulun dedikodusunu konuştu. Arada küfr ediyo arada gülüyo. Buda geceydi işte ÇATLAK kız.

Okul kapısına geldiğimizde gece hala konuşurken alper dayanamayıp "Sus lan artık! Yuh be ne çene varmış bi susmak bilmedi abicim"diye gülerek bağırdı.

"Ne diyon be. Dinlemeseydin napalım yani." Diyip alperin dediklerini ciddiye alarak sinirle cevap verdi.

"Dinlememek mümkün değilki anasını satayım. Ama aptallık bende lan ben niye sizle geliyosam" diyip okula girdi.

Geceyle ne diyo bu bakışlarımızı atıp bizde okula girdik.

Biz dört kız dört erkekli bi gruptuk. 7.sınıftan bu yana hep beraberdik.

Zeynep,iclal,gece,oğuz,tunas,can,ege ve ben takılırdık genelde. Alper hafta sonları bize katılırdı.
Severdik birbirimizi. Ben mesela şuanıma kadar iyi günümde kötü günümde bi tanesini bile yanımda eksik görmedim.

Sadece gece ve tunas çocukluktan beri dostlarımdılar. Bu yüzden onların yeri daha başkaydı benim için.

Babalarımız karakoldan arkadaştı.Annelerimizde babalar sayesinde tanıştılar.

Kendimi bildim bileli yalnız değildim. Mutsuz hiç değildim.

Tanrı onları bana bağışlasın. Dedim içimden.

****

Sınıfa girdiğimizde canla oğuz zeynep'e bulaşıyolardı.Zeynepse onlara öldürecekmiş gibi bakıp tekrar önüne dönüp iclalle konuşmaya devam ediyolardı.

Bizde geceyle canların arkasına oturup sohbet etmeye başladık.

Can hemen arkasına dönüp " ay duru şu idil denen kız varya işte o kız seni tunastan kıskanıyo biliyomusun?" Diyip kapı kenarının arkasında oturup arkadaşlarıyla birlikte sohbet eden idili gösterdi.