De 56ste Hongerspelen

Hoofdstuk 5

Indy werd  wakker door het Avox-meisje dat op de deur bonsde, ze had een dienblad met ontbijt bij zich en glimlachtte naar Indy.  Dankbaar nam ze het ontbijt aan en ging rechtop zitten. Op het dienblad lagen drie broodjes, pindakaas, kaas en ham, ook was er melk en ze had een kop thee voor haar meegenomen. Lekker, dit werd genieten! Toen het meisje haar kamer uitgelopen was kwam Emily naar binnen gesneld. ‘Indy,’ Indy knikte, ‘over een paar minuten komen we aan in het Capitool en dus moet je even leuke kleren uit je kast aantrekken en zorgen dat je er fatsoenlijk uitziet. Begrepen?’ vroeg ze Indy, ‘ja, dat komt goed.’

Toen ze haar ontbijt op had, keek ze in de kledingkast, alles was in haar maat, er waren tien verschillende jurkjes, zeven broeken en ook wat T-shirts. Ze koos een lichtgroene jurk met kleine blauwe bolletjes, hij was perfect, ze bekeek zichzelf met een tevreden gevoel in de spiegel. Haar haar liet ze als gewoonlijk los en de make-up die op de badkamer lag liet ze voor wat het was. Ook schoof  ze nog snel haar districtsaandenken, het ringetje, om haar vinger. Toen liep ze naar de gezamelijke coupé, Cenzorro staarde uit het raam. Indy keek ook even, ze gingen een tunnel door en toen kwam het Capitool in zicht, het was prachtig. Toen Cenzorro de zwaaiende mensen zag liep hij snel weg van het raam, Indy ging er juist voor staan, ze moest toch zorgen dat ze sponsors had? De mensen joelden en riepen haar naam, ze blies kushandjes naar ze en zwaaide zogenaamd enthousiast.

De trein kwam piepend tot stilstand, Oliver pakte haar arm en trok haar mee naar de uitgang, hij duwde haar erdoor, gevolgd door Cenzorro, Oliver en de mentoren. De mensen gilden en riepen dingen als: ‘Ik ben voor jou!’ , ‘je bent geweldig, Indy, je gaat vast winnen!’ en ‘Wat een eer om je te ontmoeten!’ ze kreeg een beetje hoop, als al deze mensen haar zouden sponsoren, dan kwam het wel goed. Ze glimlachtte lief naar de camera en toen was het echt tijd om te gaan, dus ze liep onder luid geklap weg van de menigte.

Ze kwamen aan bij het trainingscentrum, de plek waar ze de aankomende dagen door zouden brengen en gingen naar binnen Het was mooi en groter da ze verwacht had. Oliver piepte iets, Indy verstond er niks van, ‘wat zei je, Oliver?’ vroeg ze beleefd. ‘Ga maar naar jullie kamers, het voorbereidingsteam wacht op jullie!’ Indy liep haar kamer binnen, hij was groot en helemaal rood vanbinnen, ook was hij erg knus. Binnen waren vijf mensen, ze zagen er apart uit, de een had snorharen en geslepen tanden, ze had haar haren gevlochtten en als kattenoortjes opgespeld. Ze zag er behoorlijk eng uit, naast haar zat een man, hij had groen haar dat rechtovereind stond en zijn huid was geel, hij leek een beetje op een alien, vond Indy. Er was nog een man, met een witte huid en rode ogen, zijn haren waren neon-roze, ook was er een vrouw met een paarse huid en een man met een glitterende huid en lichtblauwe haren. Ze stelden zich opgewonden voor, de kat-vrouw heette: Kitty, de alien heette: Phibus,  de vampier heette: Fanny, de vrouw met de paarse huid heette: Purple en de man met de glitterhuid heette: Shimmer. Afschuwelijke namen, vond Indy.

‘En? Indy? Heb je er zin in?’ vroeg Shimmer haar met het irritante Capitool-accent. ‘Nee, ik… ik… ik wil niemand doden.’ Reageerde Indy. ‘Nee gek! We bedoelen de parade! Natuurlijk! O, je wordt zo mooi!’ piepte Kitty. O, de parade, daar had Indy nog niet aan gedacht. ‘We gaan je scrubben, je haar wassen, je wenkbrauwen manipuleren en al je beenhaar en armhaar verwijderen, natuurlijk! Anders heeft Goggle niks om mee te werken!’ riep Purple uit, zijn stem was heel hees, merkte Indy op, maar wel met het gebruikelijke accent van de mensen hier in het Capitool. Phibus en Fanny startten nog een discussie over wat Goggle had gemaakt voor Indy, iets in het oranje dacht Shimmer, Phibus dacht iets in het roze.

Haar voorbereidingsteam scrubde haar huid, waste haar haren tot die zijdezacht waren en verwijderde haar beenhaar, dit was best pijnlijk. Op het einde deden ze nog een heel dun laagje make-up bij Indy op en bekeken haar toen vol trots. ‘Laten we Goggle erbij halen!’ piepte Shimmer. En dat deden ze, een man met lang krullend haar dat als een toefje boven op zijn hoofd stond kwam naar haar toe. ‘Hey! Ik ben Goggle,’ zei hij met een harde piepstem. Zijn uiterlijk deed Indy aan een poedel denken en zijn stem aan die van een dolfijn, ze probeerde haar lach in te houden, maar het lukte niet. Uiteindelijk lag ze op de grond van het lachen en gierde het uit, terwijl het voorbereidingsteam en Goggle haar verbaasd aankeek. Uiteindelijk hield ze op en keek beschamend naar de zes mensen die niet wisten waarom ze zojuist in lachen uitgebarst was. ’Sorry, eh, ja, nou… de mensen hier zijn… anders dan thuis.’ Goggle knikte. ‘Nou, ik zie dat je voorbereidingsteam hun werk goed gedaan heeft. Jullie mogen gaan.’ Haar voorbereidingsteam verliet stilletjes de kamer.

 ’Zal ik je je jurk dan maar laten zien?’ Indy knikte benieuwd naar wat voor jurk hij voor haar ontworpen had. Hij haalde een grote hoes uit de enorme kledingskast op haar kamer, de hoes was echt extreem groot. Trots reikte hij hem naar haar uit. Ze pakte hem stevig beet. En ritste hem voorzichtig open.  En wat ze eruithaalde was adembenemend: een grote baljurk in de kleuren blauw en paars-roze, in verschillende tinten, op de jurk zaten diamantjes. De jurk pastte goed bij haar district, district 1 maakte de luxe spullen voor het Capitool. ‘O, Goggle, bedankt,’ fluisterde ze. Goggle deed de jurk bij haar aan, hij had de grote spiegel bij de muur afgedekt en was geconcentreerd met de make-up bezig, hij gebruikte dezelfde tinten als de jurk had en deed grote nepwimpers bij haar op. Ook plakte hij wat kleine diamantjes onder haar ogen, dezelfde die op haar jurk zaten en maakte grote grove krullen in haar haren. Toen reikte hij haar een spiegel aan en bekeek ze zichzelf eens goed, ze was een kunstwerkje, ze leek op een prinses of een elfje uit een film en sloeg haar hand voor haar mond. Goggle was geweldig. ‘Wat vind je ervan?’ vroeg hij haar. ‘Wauw… Goggle, ik ben echt blij met jou als stylist! Bedankt!’’