DİLEĞİM SENSİN

Bölüm1

Çok az kalmıştı dakikalar sonra Bahar istemediği bir adamla zorla evlenecekti.Bahar tüm hayatını gözünün önünden geçirdi .Daha çok küçükken annesi ölmüş,babası ise başka bir kadınla evlenmişti.Evlendikten sonra ise Baharı İngiltere 'de yatılı bir okula göndermişti.Bahar bütün dönemlerini birincilikle tamamlamıştı.Ama törenleri hep yalnız geçmişti.Mezun olurken bile babası yanında değildi.ingiltere 'den döndüğünde ise babası şirketin kalan hisselerini de almak için rakibinin oğlu Oğuz ile evlenmeye zorlamıştı.Tüm bunlar aklından geçerken Bahar babasının seslendiğini duymamıştı bile .                                                                                                                                      -Bahar herkes dışarıda seni bekliyor hemen aşşağı in .                                                                                        -Baba ben onunla evlenmek istemiyorum .                                                                                                              -Sen ne dediğinin farkında mısın senin için neler yaptım bütün varlığın benim sayende                      -Ben paranı istemiyorum sadece bana sarılman her normal baba gibi yanımda olmanı ,mutlu günlerimde yanımda olmanı istiyorum.Baba en son ne zaman sarıldık ? 

                   -Bırak bu klişe lafları Bahar ne istediysen yaptım.En seçkin okullarda okudun,bunlar sana yetmiyor mu?                                                                                                                                                                                  -Yetmiyor anlasana baba yetmiyor,nefret ediyorum senden nefret ediyorum evlenmiyeceğim hepiniz midemi bulandırıyordunuz.                                                                                                              -Eğer evlenme,o zaman birdaha ne o pahalı kıyafetlerini ne de o son model arabanı görebilirsin .                                                                                                                                                                                                Ve kapı kapandı.Bahar ağlayarak merdivenlerden inmeye başlamıştı.Altından döşenmiş salaonlarında binlerce soylu aile vardı herkes Bahar'a bakıyordu.Bahar ise aldırmadan inmeye devam ediyordu...Ve işte tekrar orada bulmuştu kendini .Küçükken sığındığı,ağlarken kaçtığı,annesini kaybettiğinde saklandığı yerde...Gözlerinden yaşlar süzülürken gökyüzüne baktı o gün hava çok güzeldi yıldızlar her zamankinden daha parlaktı.Ay ise sanki dünyanın tüm ışıkları verilmişçesine parlıyordu.O sırada onu gördü,tam yanında kendisi gibi gökyüzünü izleyen kişiyi.Biçimli suratı,hafif çıkmış killi sakalları ve buzları bile kıskandıracak derecede mavi  gözleriyle bir adam .