Childhood Amnesia

22 0 0
                                    

Prologue:

Sa pagdaan ng taon at panahon,

maaalala mo pa kaya na minsan sa asul na buwan,

tayo’y nagging mag-kaibigan at mag-ka-i-bigan.

Na minsa’y sa musmos nating mga isipan,

 nadama ang kakaibang pakiramdam.

Chapter 1:

“Mahirap manloko ng kapwa, yung tipong dala-dalawa sila, tatlo-tatlo, minsan apat-apat pa nga eh.

Sabi ng teacher ko sa Socio, mag window shopping lang daw muna, kaya yun kapag may nagyaya ng date, gora lang. may magagawa ka pa ba eh ang ganda mo te!.

Tinitingala, ginaganda, pinapantasya at pinipilahan ng mga kalalakihan, maging ng mga babae at pusong binabae din naman, iniisip na sana sila nalang ako, para sila nalang ang pinag-aagawan.

Haters? Madami ako niyan. Main description sa akin ang capital

M-A-L-A-N-D-I.

Pero hindi nila ako kilala, hindi nila alam ang totoo kong pag-katao, at bakit ako tinaguriang: “Ang girlfriend ng bayan.”

Masarap tumambay sa library ng university, malakas ang aircon, tahimik, at nakakarelaks.

Ako nga pala si Stephanie, <sossie ng name ko nuh?>, but they fondly called me Annie. Oo, araw-araw ako sa library ng universiting pinapasukan ko at halos kilala na ata ako ng mga librarian dito.

 Hindi pala halos, lahat pala sila kilala n ako.

Akala niyo siguro genius ako, nerd, studios,

matalino at lahat lahat ng puwedeng pang describe sa isang araw-araw na suki ng library, but don’t get me wrong cause Im a total opposite of what you think except for the last trait I mentioned.

 Wala akong dalang anumang gamit maliban sa isang pouch and guest what’s inside. Try kaya nating bukalkalin ang laman ng bag ko para malaman niyo kung ano nga ba talaga?

                   PINK pouch:

·         Cellphone

·         Perfume

·         Eye liner

·         Baby powder

·         Foundation

·         Lipstick

·         Lip gloss

·         Blush on

Kailangan ko yang mga yan, siyempre pag makikipag date kailangan

presentable with kolorete sa mukha ng hindi ka magmukhang

si aling diyonesia o si medusa, dapat mukha kang si Veus o si Athena(diba bongga, kinumpare ang sarili sag greek mythology, ano daw? 0.O………

 Oo, nakikipag-date ako sa loob ng library at naka schedule silang lahat sa diary planner ko.

 Bago manligaw ang isang lalake hinihingi ko muna yung student’s copy niya para alam ko kung anong schedule ng bawat

 isa sa kanila araw-araw at

para hindi magkaroon ng conflict with my other boys.

O diba bongga, may pa-iske-schedule pa akong nalalaman, makikipag date lang.

Oo inaamin ko, marami akong dinedate na boys.

 Tawagin niyo na akong MALANDI, GAHAMAN SA LALAKI,

 FLIRT, GOLD DIGGER, o kung anu-ano pang pangdescreibe sa mga tulad ko.

Pero hindi  naman talaga ako malandi, wala pa nga akong boyfriend hanggang ngayon.

Hanggang date lang talaga ang usapan dito. Masisi niyo ba ako kung bakit ganito ako kagahaman sa lalake?

(gahaman?: what a word).

Gusto ko pa sanang mag-kuwento sa inyo kaso late na kasi ako sa susunod ko pang date. Akala niyo susund kong klase nuh? Madami kaya akong vacant pag MWF,

kaya madami rin akong date ngayon, ihihihi (insert evil laugh here)/////

Lipat pa ako sa 3rd floor ng library, andoon kasi yung susunod kong date. Byeeeeeeeeeeeeeeee.^-^8^o^

MAhirap maging isang transferee.

Yung tipong wla kang kakilala;

….wala kang kaalam-alam sa bawat nangyayari sa paligid mo…,

….wala kang nakaka-usap at sobrang nakaka-OP na……

….wala kang kasabay maglakad…..

…Wala kang kasabay kumain….

and worst hindi mo alam kung saan ang comfort room. (o-0)

Kanina pa kaya ako najejebs at najijingle nuh!.

Ako kasi yung klase ng tao na lagging tinatawag ng kalikasan.

;;;;;Sabi nila, pag-natatae ka daw, tawag ng kalikasan.

----So pag nauutot nautot, missed call lang?  

Hehe, joke lang guys,, promise last ko na ito, hihihihihi…/////////(O-0)

Ako nga pala si Buboy,

Second year college student.

Masaya na sana ako sa LaSalle.

 Yung dati kong school. Madaming  kaibigan,

mga naggagandahang chicx, at nagtatalinuhang prof.

Si papa naman kasi, nilipat pa ako dito sa S__U. hehehe, hindi puwede sabihin kung saan, baka sundan niyo ako eh.

Joke lang..^-^.

Seryso na’to guys.

Nilipat ako ng papa ako dto.

Kasi he wants me to find my future daw.!

Somewhat complicated pero, ano naman kayang rason yun.

Buti nalang may bahay kami dito sa__________. Ayaw kong sabihin yung exact place ko ngayon, pero ito nalang. Tawag ko kasi nung bata ako sa lugar na ito ay: HEROE ZONE.

Wala lang. inenglish ko lang naman yung place namin kung saan ako lumaki, kasama ang lola ko.

‘Kamusta na kaya siya.

Sana Makita ko siya.

Siguro college na rin siya ngayon………………………’

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 01, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Childhood AmnesiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon