GEÇİCİ SANDIK!

G.S 1.BÖLÜM

Umay Kanter...
Sabah noled alarmın noled sesiyle uyandım. Ama gözlerim kapalıydı. Ben 'acaba ışıkları kim kapattı!?' Diye düşünürken içeri biri girdi.
- Lan kalk artık Umayy!
Aa bu Dolunay. Hee ben bu arada Umay. Umay Kanter. 19 yaşındayım. Hobilerim: kızları gıcık etmek, kızlarla futbol oynamak, kızlara espri yapmak. He buda Dolunay bide Simay var. Neyse. Sonunda ışıkları kimsenin kapatmadığını benim gözlerimi açmadığımı fark ettim. Dolunay:
- Umayyy kalk hadi. Geç kalcaz.
- Tamam Dolunayy. Tabikiside kalkmicam. Çünkü Umay Kanter olmak bunu gerektirir. Amaa Dolunay beni dürterek bağırsaklarımıda deşerek uyandırmaya çalıştığı için kalkmak zorunda kaldım. Kalkınca önceden hazırladığım özel tasarım olan mavi, sarma ve baklavalı bavulumu aldım ve odamdan çıktım. Bavulu tabikide merdivenlerden aşağı attım. Ama bavulum Simay'ın üzerine düşünce Simay esnaf tükmüğü gibi yere yapıştı.
- Ağağağağa Simay esnaf tükmüğü gibi yere ağağağağa yere yapıştın ağağağağağa!!.
Doluyla ben anırmaktanda öte biçimde gülünce ve ben yine (!) Abartınca Dolunay bana kıçıyla vurdu. Tabi bende Simay'ın yanına yere kapaklandım. Dolunay hayvan gibi anırırken biz Simayla birbirimize bakıp biç smyle yaptık. Veee Dolunay' ın bacaklarından tutup aşağı doğru çektik. Ve Bam!! Dolunay yerle öpüştü ve ilk öpücük getti. Üçümüz mal gibi birbirimize bakıp gülmeye başladık. Yerden kalkınca Simay yukarı çıktı bavulunu getirmeye gitti. Bizde başka bi bavul faciası yaşamak istemediğimizden Dolunay ile kenara geçtik. Ama Simay bavulu düzgün şekilde indirince derin bir ohhh çektik. Simay:
- Umay bu hal ne kampa böyle mi gidicen?
Ben:
- Ne varmış ki halimde? Üstüme baktım. Pembe ponponlu pijamalarım vardı gayet nor- NE!!! Üstümü değiştirmeyi unutmuşum. Hemen odama koştum (kıyafetleri medyada) akua renği bağlamalı bluzümü ve kot şortumu giydim. Ve hemen aşağı indim kızlar arabaya yaslanmış beni bekliyorlardı. Evt arabam vardı. Benimki nin markası ne bilin tabiyki üstü açılan minicupr! Sarı, içi ise siyah! Neyse bununla gidemeyeceğimiz için Simay'ınkiyle gitmeye karar verdik. Simayınkiyse (aşağıda)

Siyah bumblebee idi. Neyse arabaya bindik. Ben uzanıp radyoyu açtım Hande Yener- Mor kulaklarımıza doldu bizde ona eşlik ettik.

Mor...
Var bi gariplik diyosunnn
Koyamadığın adını
Bir eksiklik kaçıran ağzının tadını
Sabahına kahveyi, akşama yemeğini, makyajı elbisesi
Çabalaya dursun işi zor ama şaibeli
Yok arasan da dünyayı başka bir ben yok
Mütavazi olmak lazım diyosan yok
Bitti taze kusura bakma
Kafaya takma sen (şarkının sonra ki kısmını söylemek için arabanın içinde oturan 3 çoçuğa bakmıştım)

Noldu pek bir keyfin yok
Düşlediğin gibi olmadı mı?
Yakıştı ama sana mor renk çok
Gelen yerimi doldurmadı mı?

Mor,mor,mor...
Benim bağırdığım oğlanlar gaza köklendiler. Otoban olduğu için bende Simay' e
- Simayy kaç yavrum kaç!!! Bas gaza basss!!! Kaçığğğğnnn geliyorlar!
Simay gaza bastı. Oğlanlar arkamızda kaldı. Ben" evet dostum evet!" Neyse böyle böyle kampa gelmiştik. Simay arabayı park etti. Arabadan indik. Garajdan bavulları çıkardık. Bavulları kalacağımız eve doğru sürüklerken aramızda gülüşüyorduk. Saçlarımı ellerimle arkaya attım hayır çöpe atmadım arkaya attım tamam abi büyüksünüz vurmayın ahh tamam. Gözlerim etrafı incelerken yandaki üç oğlana takıldı. O may Allah bunlar onlar ve çok yakışıklılar. Bi dakka ortadaki oğlan Umut'a çok benziyor. Bi an olduğum yerde oğlana baka kaldım. Kızlar yanıma geldi. Simayy:
- Noldu? Umay Umay?? Benim batığım yere bakınca 'ooo'
Dediler. Brn bavulumu sürükleyek yarı ağlamaklı bişekilde eve girdim bavulu fırlattım. ' çat!' Sesi geldi umursamadım. Yatağa oturdum. Sol gözümden bir yaş süzüldü. Umut... onu çok özlemiştim. Ve onu kaybetmemin sebebi bendim...
- Umutt malmısın acaba balıklara sarma verme bitiyolar sonra

- Off Umay nolcak amma salaksın balıklarında sarma yemesi lazım!!
- Yaa ama bitiyo
Umut balıklara sarma verip giderken koştum ve sırtına atlayıp saçını karıştırdım güldü.
- Mal Umay canım Umay seni seviyom Umay ama karizmammı bozuyorsun bende güldüm...

Off kızlar içeri girdi. Benim ağladığımı görünce koşup sarıldılar. Dolunay:
- Yapma böyle Umay kardeşim. Bak senin için espiri yapcaz tamam?
Başımı salladım. İlk Simay başladı.
- Bak sırf senin için espiri yapcam degerini bil. Iım insanlar neden suyla uyandırılır Umay?
- Bilmem neden?
- Bunu yapmak zorundamıyım!?
Başımızı salladık.
- Peki o zaman çünkü suyun kaldırma kuvveti vardırr!
Anırarak güldüm.
Sıra Dolunay' daydı.
- Pekii tem otayoluna muz düşerse ne olur!?
- Ne olur? Dedik ikimiz aynı anda Simay ile.
Dolunay gülerek:
- Aptallar TEMMUZ olur!?
Gülmeye başladık. Ama ben onların yaptığı esprilere değil onlara gülüyordum.

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım değil lütfen vote ve yorum yapın lütfennn fikirleriniz benim için çok önemli...