Geçmişin İzleri

Hayat bi şarkı derler

Hayat..
Hayat denilen nedir ki? Bence şuan bulunduğun zaman,mekan.. Yarın desen yarının geleceği meçhul. Dün desen zaten geçmiş, hatta sorsan kimilerine naptıgını hatırlamaz. Benim gibi işte.

Hatta mesela şuan sen kafanı gömmüş bu mısraları okurken başkaları dışarda oturup özlem ya da aşk acısı çekiyor ya da kimisi de almış yanına sevdiği kızı/çocugu el ele geziyorlar. Peki ya sen? Sen şuan napıyosun. Dön bi etrafına bak önce. Nerdesin? Napıyosun? Yada amacın ne? Hedefin neydi senin hatırla ve unutma. Ha bu arada yediğin kazıkları da unutma ama. Gün gelince hepsinin hesabını sor. Onlar sana acımamaştı. Sende acıma.

Olduğun yerin tadını çıkart mesela. Balkondaysan otur kenarlara umursama kimseyi. Tutunacak bir yerin olsun arkanda bi'şey olursa elini attığında orada olsun. Ama yokmuş gibi davran, görme. Kaçıncı katta olursan ol yinede çık otur oraya. Korkarsan gözlerini kapat. Teninden geçip giden rüzgara teslim ol, sadece onu duy. Dış dünyanı kapat. Mesela onu aklına getir yanında seninle birlikte olsa ona ne söylerdin, söyleyemediğin ne varsa söyle, bağır, say, ve söv. İçini boşalt. Hatta imkanın varsa ağla. Yanında durup sana peçete uzatmayacak olanlara ağla. Arkanda durmayan ailene ağla. Yalnızlığına. Umursamayışına ağla.

İçine de atma hiç bir şeyi dışa vurması kötü oluyor çünkü nerde ne zaman dinlemeden, bazen sadece ağlama bazense küçük bir kriz eşliğinde.

Sevdiğine mesaj at mesela. Hayat kısa platonik olarak sevmek iyi ama onu hissederek sevmek?  Ona onu sevdiğini defalarca söylemek, ağladığın zaman başını omzuna yaslamak, uykun geldiğinde dizlerine yatmak, sabah ilk mesajını akşam uyumadan önce ki son mesajı ona atmak ve daha bir sürü şey yapmayı aklına getir, düşün. Kendi kararını ver. Sonra in oradan ve devam et maraton yaşantına.
Bu mu istediğin şey bi sor kendine.