Rainbow | l.h

Brown

O gün herşeyden sonra tekrar gelmiştim yanına. Geçen gün olmamış gibi davranamazdın, davranmıyordun da.

Benimle konuşmamıştın orada bulunduğum süre boyunca. Koyu kahvene bakıp ellerini kupanın etrafına sarmıştın. Kahve içmen beni çok şaşırtsa da birşey soramazdım sana. Dünkü olaydan dolayı korkuyordum.

İkimizde konuşmaya yeltenmeyince dükkana erken gitmeye karar vermiştim. Ayaklandığımı bile görmemiştin Luke. O kadar mı değerim yoktu gözünde? Sadece aptal bir cümle söyledim diye şu iki ayı görmezden mi gelecektin?

Kapıyla oturduğumuz masanın arası bir ömür gibi geçmişti. Senin yanındaki hayatımdan, sensiz ölüme gidiyordum.

Abartıyor muydum bilmiyorum ama beni iyi hissettiriyordun. Ve bu hissi bir daha tadamayacağımdan korkuyordum. O kapıdan çıkarsam aramızdaki herşey bitecek zannediyordum Luke. Beni çok korkutmuştun.

"Kıskanacak kişi ben olmalıyım Luna. Çünkü senden hoşlanıyorum."

Luke, sen benim gökkuşağımsın. Gri hayatımın gökkuşağı.