Abandoned|| Book 2 -Sequel to Orphan

Κεφάλαιο 13ο

Jenny's POV 

Άκουσα το τηλέφωνο να χτυπάει στην άλλη πλευρά του δωματιού, αλλά ένιωθα τόσο μεγάλο πόνο για να πάω μέχρι εκεί και να απαντήσω. Είχα έναν πάρα πολύ άσχημο πονοκέφαλο, γιατί έκλαιγα ασταμάτητα για τουλάχιστον σαρανταοχτώ ώρες και ο λαιμός μου ήταν τελείως στεγνός. Δεν είχα μιλήσει καθόλου στην Karen και στο Phil και είχα απομονώσει τελείως τον εαυτό μου, εκτός από τις στιγμές που ήθελα να πάω στο μπάνιο.

Είχα πληγωθεί τόσο πολύ που έφυγε. Μου υποσχέθηκε ότι θα είμαστε μαζί για πάντα. Νόμιζα ότι είμασταν αδερφές ψυχές... Νόμιζα ότι ήταν γραφτό μας... Νόμιζα ότι με αγαπούσε πραγματικά.

Οι τελευταίες λέξεις που μου είπε ο έρωτας της ζωής μου ήταν "μερικές φορές οι σχέσεις χαλάνε Jennifer.".

Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μεταξύ μας, αλλά δεν πίστευα ότι θα χωρίζαμε και ότι απλά θα μάζευε τα πράγματα του και θα με άφηνε.

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να αντέξω χωρίς αυτόν. Κυριολεκτικά δεν μπορούσα να αντέξω χωρίς το αγοράκι μου. Είχα αφεθεί πολύ σε αυτόν κατά την διάρκεια της σχέσης μας, για να με προστατεύει και να με παριγορεί την νύχτα, που είχα ξεχάσει πόσο δύσκολο μου ήταν να περάσω έστω και μια μέρα πριν τον βάλω στην ζωή μου. Κάθε στιγμή, κάθε μου λεπτό στοιχειώνονταν από το δίδυμο Jackson και Carla. Κάθε μου δευτερόλεπτο ήταν κόλλησα και ήμουν πολλές φορές τρομακτικά κοντά στο σημείο κάποια νύχτα να πάρα πολύ μεγάλη δόση από χάπια για να μπορέσω να σπουδάσω από όλα αυτά. Ειδικά μια νύχτα...

Ποτέ δεν του το είπα αυτό.

Υπήρχαν τόσα πολλά που δεν του είχα πει, επειδή νόμιζα ότι θα τον τρομάξει και θα φύγει, τόσα μυστικά και ψέματα.

Τα μάτια μου προνοούσαν τόσο πολύ από το τρίψιμο που είχα κάνει και ο καρπός μου με πέθενε μετά από το χθεσινό. Προσπάθησα να δώσω ένα τέλος σε όλα ξανά. Έκοβα τα χέρια μου στο μπάνιο, αλλά με βρήκε η Jess. Αυτή ήταν η μόνη φορά που μίλησα σε ένα μέλος από την οικογένεια του από τότε που έφυγε και είμαι πολύ ευγνώμων που δεν το είπε στην Karen.

Ήξερα ότι ήταν θέμα χρόνο για να με πετάξουν έξω ξανά...

Τουτ τουτ

Τελικά σύρθηκα μέχρι εκεί και το σήκωσα χωρίς να κοιτάξω το όνομα αυτού που καλούσε.

Nathan's POV

"Ε-ε-εμπρός;;" ακούστηκε η τρεμάμενη γλυκιά φωνή της από την άλλη γραμμή, υποδεικνύοντας ότι έκλαιγε.