Hayattan Nefret ediyorum
Bazen dünyaya geldiğim için pişman oluyorum.
Böyle olan kim bilir kaç insan var bazen hayatta gerçekleşen olaylara kızıyorum.
Kimi zaman annemler çok kızıyorum beni hayata nefretle baktırdıkları için her çocuk gibi hep ilgi beklerken hep iş toplantılar 18 yaşıma kadar hep bakıcılarla büyümek çok kötü bir durum özellikle beni bırakıp öldükleri için çok kızıyorum onlardan Sevgi bulmak için neler yaptım ama sevgi yerine nefrete büründüm artık kimse umrumda değil .
Tek sevdiğim şey işkence gibi okula gitmek ders çalışarak mutlu olabiliyorum bu sayede annemler aklımdan çıkıyor ve derslerimde çok başarılıyım.
Okulda çoğu kişi manyak olduğumu düşünüyor hocalar da saygısız olduğum için pek sevimiyorlar ama başarılıyım diye seviyorlar numarası yapıyor hepsi ama hiç biri umrumda değil her teneffüste bahçede sigara içip kolum söndürmeyi çok seviyorum kolumda çok güzel bir şekil oluşturmuştu aslında görenler ne kadar iğrenerek baksada benim sinirlerim yatışıyordu.
Çoğu kişi benden korktuğu için bana yaklaşamıyordu Bazı erkekler bu durumdan hoşlanıp konuşmak istiyordu ama dayak yedikleri için vazgeçiyorlardı.
Okulun bitmesine 4 saat vardı ama bugün toplantı var mecburen erken çıkmak zorundayım bu toplantılarda hiç anlamıyorum.
Lanet olsun ki çok doluyum kendimi bile tanıtmadım adım Burçak 18 yaşındayım babamın şirketlerine bakıyorum ne kadar anlamasam da yardım edenler vardı sadece imzaları atıyor ve dinliyordum sonra eve gidip dinliyordum yada yetiştirme yurtlarını ziyaret ediyordum çocuklarla oynamak hoşuma gidiyordu benle ilgilenen ailem olmadığı için hep kızardı ve o ailem yanımda yoktu yalnızlık o kadar zordu ki bu yüzden çocuklarla ilgilenmek beni yeniliyordu. En çok ilerde evlenip çocuk yapmayı çok istiyordum ben annemler gibi değil daha çok çocuğum ilgilenmek istiyordum ama evlenilcek erkek yok ve sadece dalgasına konuşuyorlar şu ana kadar sadece biri beni çok sevmişti ama ben ona evet dicegim gün başkasıyla çıkmıştı bu da beni sevmediğinin kanıtıydı işte.
Bunları anlatırken bile süre çok çabuk geçti 2 saatim vardı ve benim çıkıp gitmem lazımdı dosyaları incelemem lazımdı toplantıda fikir verebilmek için bazen inceliyordum ama benim fikirlerim tam beyenilmesede o fikri geliştirip bişey çıkarabilyorlardı bu sayede genelde işler bizim oluyordu babamın dediğini değişik firmaları vardı ve bunlara yetişmem zordu.
Bugün ki toplantıya bişey katamıcağımı
Söyleyip sadece bir kaç bişey öğrendim toplantıya girdiğimizde karşı tarafı yaşlı bekliyordum ama genç biri çıkmıştı gördüğümde içinde bişeyler kopmuştu sanki biraz baktıkça sonra silkelenip yerime geçtim. Elini uzatıp tanışma falına girmişti ama o kadar umrumda değildi adını söylediğinde gülmeye başlamıştım isimlerini çok benziyordu ve komiğimr gitmişti ben gülünce tüm yüzler üstümde olsa da neden güldüm sormuştu sadece isim benzerliği için dediğimde nasıl yani demişti .
Ben açıklama yapmadan adım Burçak Gülyiğit demiştim sanırım salak anlamamıştı ama olsun yani.
Artık toplantıya geçelim başka işlerim de var dediğimde,
-Haklısınız hemen geçelim sevgiliniz beklemesin demişti.
-Bu sizi ilgilendirmez Burak Bey işimize dönelim deyip Gülçin ablanın konuşmaya başlamasını söylemiştim.
-Karşı firma çok sorun çıkardığı için ben izin isteyip yeni bir çalışma düzenlemeye başladım 10 dakika da eski çalışmanın üstüne yeni şeyler ekliyorum sunduğumuz 10 dakika da yeni şeyler yaptığım için kararları değişmiş ve bizle çalışmayı kabul etmişlerdi Gülçin abla işi kaptın artık buraya da sık gelirsin dediğinde gülüp yetişmeye çalışırım artık dediğimde Burak Bey başka firmalarının da mı var diye sorduğunda evet deyip odadan çıkacağımda işiniz yoksa bir yerlere gidip konuşalım mi diye sorduğunda isim var kusura bakmayın diyip odadan çıkmıştım yüzünün aldığı hali komik ama iş ortaklarına samimi olmayı sevmiyordum hemde çocukların yanına gitmem lazımdı.
-Buraya yakın olan oyuncak mağazasına gidip oyuncak almıştım onları arabaya yerleştirip çocuk kıyafetlerini bakmaya gitmiştim ordaki çoğu kızda kıyafet düşünüyor ve kıyafetleri gördüklerinde mutlu olmaları beni de mutlu ediyordu.
-Kıyafetler bakarken takip ediliyormuş gibi hisetmiştim bakar gibi yapıp arkama döndüğümde Burak arkamda duruyordu sinirimi bozmuştu adam bir sorun mu var diye sorduğumda,
-kızınıza kıyafet seçmeniz ona bakıyorum.
-beni neden takip ediyorsunuz
-sadece sizinle konuşmak istemiştim ama bundan sonra gerek yok çocuğunuz varmış.
-Evet çocuklarım var o yüzden bence de benle konuşmayı iyi günler.
Ben giderken Oha dediğini duydum ama umursamadım.
-Evlenmeden yapınca normaldir aileniz nasıl izin verdiyse sizi yetiştirememiş demişti.
Bu lafina aldığım kıyafetlerin parasını ödeyip kolundan tutup gel benimle dedim önce çocuk yetiştirme yurduna gittik al sana çocuklarım dedim eşyaları bırakıp sonra yanınıza gelicem hepinizin ismi üstünde yazıyor deyip arabaya tekrar bindim ve ailemin mezarına sürüm arabayı al beni yetiştiremeyen ailem ve bundan sonra sizle iş yapmıyoruz diyip arabaya bindim ailem hakında laf demesini sevmiyorum ve bunu yaparak beni çok kırmıştı.
-Salak gibi tanımadığım kız hakında dediklerimi bak ben böyle birine hemen kapılmazdım kızı da üzdüm Özür dilemeliyim.
Özür dilerim ben bilmiyordum yani bu yaptıklarım için özür dilerim bilmiyordum yani çocuğun olduğunu duyunca ne bilim kötü oldum bidaha seni rahatsız etmem.
Nereye gidiyorsun Araban yok yürüyerek mi gidicem onca yolu arabanın yanına bırakırım seni ama bana bakmamak şartıyla.
-Sana bakmamak mümkün değil ki o zaman ben yürüyerek giderim.
Ağlamamdan zevk alıyorsun izle ama su arabaya bin salak salak davranma.
-Tamam biniyorum ama ağlayan insanları sevmem.
Ne güzel işte beni sevmezsin daha iyi benim için. Neyse artık konuşmadan gidelim.
