The Contract Lust (CarmellaSeries-1/COMPLETED-Editing) ®🔞+

Chapter Nineteen

Gusto...

Travis cursed softly. I looked away when I saw him crying because of a girl.

Kanina ko pang tinatapik ang likod niya ng marahan. Sinasaway ko siya at tinigil naman ang kakainom. Because I think he can't control his emotions that's why he just wants to drown himself in alcohol, and his answer for his pain.

I understand the side of him, however, I have no choice but to listen carefully and give some advices. Pero alam kong hindi pa rin siya makikinig.

Alam ko na, hindi si Travis ganito karupok sa babae kasi hindi ko narasan ang ganito noon sa kanya. He is like a brother to me and but now seeing him like this and broken, nasasaktan ako para sa kanya. And he is serious in his words and actions towards the girl, and obviously mad.

Sinubukan kong kumbinsihin siya na umuwi sa kanila tulad na lang ng ginawa kanina ng babae ngunit sa marahang salita. Kanina ko na rin tinatanong kung sino sa kadugo niya ang tinutukoy niya. But he didn't answer me. At sa halip ay nanatili na lang siyang tahimik ngayon.

Nakita ko rin na kanina pa ang phone niya sa kakaingay at hindi naman niya iyon sinasagot o dinadampot. Medyo naiinis na rin ako pero dahil kaibigan ko siya at ako lang ang makakaintindi sa kanya ngayon ay hinayaan ko na lang na samahan at makinig.

"Trav, puwede ko bang mahiram ang phone mo?" sabi ko.

He sighed softly. Marahil ay alam na niya ang gagawin ko. Kokontakin ko lang naman ang pamilya niya o hindi ay ang mga kaibigan namin. Kanina ay sumubok ako sa phone ko mismo pero lahat sila ay abala. And now I don't know how to think properly.

"I'm sorry, Sia," He said and sighed softly again. Nakapikit ang mga mata niya. "Tell me, hindi ba ako sapat sa kanya?"

I cleared my throat. " I don't know, Trav, puwede mong sabihin sa akin ang punot-dulo..."

Naghintay ako na sasabihin niya pero...

"Let's go? Ihahatid kita. Saan ka umuuwi ngayon? Si Ruzzel?" He clenched his jaw after saying it.

Hindi ko alam kung bakit ganoon ang mga tanong niya pero naiintindihan ko dahil sa sitwasyon ko noon.

I looked away. Mahinang mura lang ang narinig ko sa kanya nang hindi ako sumagot. Tumayo ako at kinuha ang aking bag. Pinindot ko ang cellphone sa halip na sagutin ang aking kaibigan.

"Huwag n'yo na akong hintayin. May dala naman akong sasakyan. Sabihin mo kay Lola... Yes, I'm safe here and please tell her that I'm with my friend Travis Velanueva..." sabi ko at binaba ko na ang tawag pagkatapos.

"Ihahatid na kita. Where's your key?"

Dinukot niya ang kanang bulsa at ibinigay sa akin ang susi. Isang bouncer ang tumulong sa akin na alalayan si Travis palabas ng bar.

"Seatbelt, Trav," utos ko nang nasa loob na kami ng sports car niya.

Despite being a heart broken, Travis is a calm man, this is how I met him before, but everything has change.

I sighed softly. "Saan kita ihahatid? Sa condo mo?"

"Kahit sa kalye lang," he muttered a soft curse. Inaayos siya ang seatbelt sa katawan.

"Shut up, Trav." Pagalit kong sabi sa kanya. At ibinalik ang tingin sa daan.

He chuckled softly at that.

I don't like seeing him like this. He always defend me especially to those who were bullying me. He is with me whenever there is activities in school. Even though we grew up together he was still there, and he is like an eldest brother for me. Kahit na may kapatid din siyang babae. But I don't remember her name.