PROLOGUE

13 2 0
                                    

Sabi nila Maganda, mabait at Mapagmahal raw akong bata, pero dati yun

Nandito ako ngayon sa waiting shed na palagi namin tinatambayan kapag umuulan. Nag babakasakali kung makikita ko siya.

Dati masaya na ako pag palagi ko siya nakikita. Masaya na ako kapag palagi siyang nasa tabi ko. Minsan kahit may problema ako hindi ko namamalayan na nakangiti na pala ako, kasi naman kapag umuulan palagi ako napunta ng Waiting Shed para masilayan ko siya

Nandito ako sa lugar kung saan una ko siyang nakita. Tandang tanda ko pa kung paano ko siya nakita.

Kadalasan karamihan sa atin naaasar o kinaaayawan kapag bumubuhos ang ulan. Kasi pahirap nga naman talaga ang ulan sa mga taong bumabyahe. Kailangan pang magdala ng payong, kailangan pang maglakad sa bahang kalsada. Parang ang lungkot lungkot ng mundo kapag umuulan.

Ewan ko ba, kung bakit palagi ko hinihiling na umulan. Marahil siguro iyon ang tanging paraan upang masilayan ko siya. Nasisiraan na siguro ako ng bait kung bakit ung iba ay parang pinagsakluban ng langit at lupa ang mukha, samantalang ako ay nangingiti at kinikilig.

Ulan din ang kasama ko nung kinuha ng langit ang dalawang pinaka mamahal kung tao sa buhay ko. Nagagalit ako sa ulan kung bakit mag isa na lang ako ngayon

Pero simula ng makita ko siya, nagbago na ang pagtingin ko sa ulan

Dati rati tuwing umuulan nalulungkot ako at nagagalit sa panahon. Punong puno ako ng galit at pagkasuklam kapag umuulan. Dahil jan sa ulan na yan nawalan ako ng minamahal sa buhay.

Akala ko dati puro galit na lang mararamdaman ko tuwing uulan. Until one day I met him. Nakita ko siya sa waiting shed na palagi ko pinupuntahan pag bigla na lang bubuhos ang ulan. Pero hindi ko na ulet siya nakikita.

Kahit puro pasakit at pagdurusa ang naidulot ng ulan sa akin i still like it na umuulan, because this rain symbolize that after a rain, comes a rainbow.
Na kahit gaano man masakit, kalungkot o kalala ang iyong pinagdaanan merong rainbow na chance tungo sa kinabukasan

Na kahit gaano man kalungkot ang nadala ng malakas na ulan sa aking buhay alam ko na may rainbow. At ang rainbow na iyon ang aking sandalan. Na balang araw magiging masaya ako na mahahanap at mahahanap ko rin ang taong magpapasaya sa akin.

Kaya naiinis ako dahil USO naman ang Facebook at iba pang networking site, pero papaano ko naman siya mai-aadd, Mai-tutweet o Mai-lalike kung mismong palayaw manlang hindi ko alam. Isang beses lang kami nag kita ngunit parang ang tagal tagal na namin magkakilala, dahil napaka gaan ng pakiramdam ko sa kanya. Parang kaya niya akong protektahan. Sana magkita muli kami

I'm here sa lugar kung saan magsisimula at ang aking buhay. Sa lugar kung saan ko siya unang nakita.

Place were I met him in the rain

I Met Him

----------------------------------------------------

Characters:

Xiumin as Jairo Kris Sebastian
Jung Eun-Ji as Anika Faith Sarmiento
Chorong as Cielo Marie Fernandez
Bomi as Kim Shaira Landicho

---------------------------------------------------

Hello

Please Comment, Vote and Share my New story Thank You

ImBlueWriter

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 23, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

till We Meet AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon