Warrior Cats Bruine Ogen (#4)

Hoofdstuk 7

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen onder de Hoge Richel!" Riep Mosster. Het was ochtend. De lucht was bewolkt. Grindvacht ging op de open plek in het kamp zitten. "Vanavond gaan we de Windclan aanvallen. We gaan niemand vermoorden of zwaar verwonden maar we delen gewoon een paar krabben uit" miauwde Mosster. "We moeten laten zien we het niet accepteren dat ze op ons territorium jagen!" Riep Mosster. Iedereen juichte. Iedereen behalve Nachtpels. Hij kromp ineen. Hij is bang dat Haankreet of Bliksempoot gewond raakt. Grindvacht stelde zich voor dat Maanregen en Regenkit in de Windclan zaten en dat hij ze ging aanvallen. Hij zag voor zich hoe een Donderclan krijger zijn klauwen over Regenkit's neus haalde. Nee! Ik zal Regenkit voor altijd beschermen! Dacht Grindvacht. Meteen voelde hij zich schuldig dat hij niet hetzelfde over Grondkit en Zonkit dacht. Op dat moment voel Grindvacht iets op zijn staart springen. Het was Grondkit. "Laat jullie vader met rust" miauwde Maanregen. Grondkit sprong van Grindvacht's staart af. Kerskit sprong op Grondkit. Regenkit sprong erbij en Doornkit volgde hem. Alleen Zonkit en Brieskit deden niet mee. Zonkit keek bezorgd hoe de kittens een schijngevecht hielden. Brieskit staarde naar Grindvacht. Kan Brieskit niet ergens anders naar kijken? Grindvacht verveelde zich, dus ging hij maar op bezoek bij Bladneus. "Hallo" miauwde de medicijnkat toen Grindvacht binnenkwam. "Hoi" miauwde Grindvacht terug. Op dat moment stormde Zonkit het medicijnhol in. "Kerskit heeft pijn!" schreeuwde ze in paniek. Grindvacht en Bladneus rende naar de openplek. Zonkit had zo hard geschreeuwd dat de oudsten en krijgers hun hol uit komen. "Is er iemand dood?" kraste Zwarthart. Uilklauw en Eikenhart rende op Kerskit af. Mosster kwam er ook bij staan. "Mijn poot! Het doet zo veel pijn!" jammerde Kerskit. Ze likte aan haar voorpoot. Bladneus onderzocht Kerskit's poot. "Het is maar een doorn" miauwde hij. "Ben ik daarvoor helemaal mijn hol uit gekomen? Ik dacht dat het kamp werd aangevallen!" miauwde Zwartoor en hij liep terug zijn hol in. Bladneus trok de doorn uit Kerskit's poot kussentje. "Klaar! Nu moet ik er alleen nog wat op doen zodat het niet gaat ontsteken" miauwde Bladneus en samen met Kerskit en Ijstand ging hij naar zijn hol. "Wie doet mee met jagertje?" vroeg Regenkit. "Nee, we doen wie het hoogste kan springen!" Riep Doornkit. "Ja!" riepen Brieskit en Grondkit. "Ik doe ook wel mee" miauwde Zonkit twijfelend. Regenkit keek verdrietig. "Waarom doen jullie nooit iets wat ik wil doen?" vroeg hij. "Omdat jou spellen stom zijn" miauwde Grondkit. Zonkit sloeg met haar staart op Grondkit's hoofd. "Niet zo gemeen doen" miauwde Zonkit tegen haar zus. "Grindvacht! We gaan op jachtpatrouille! We hebben eten nodig voordat we de Windclan gaan aanvallen" miauwde Mosster. "Modderplons en... Uilklauw, kom ook maar mee" Miauwde Mosster en daarna liep ze het bos in.

"Ik ruik Windclan!" Riep Modderplons. Hij had een muis in zijn bek. "Wat?" vroeg Uilklauw en hij trippelde naar Modderplons toe. "Hier" miauwde Modderplons en hij liep naar een braamstruik. "Een plukje vacht..." miauwde Uilklauw nadenkend. Grindvacht liep naar de krijgers. "En bloed!" Miauwde Modderplons met grote ogen. "Ja, dat zal hem leren! Hij moet niet op ons territorium komen!" gromde Uilklauw. "Pootstappen" miauwde Grindvacht en hij wees met zijn staart naar pootafdrukken in een modderpoel. "Het is van een kitten. We volgen het" miauwde Uilklauw. "Maar Mosster dan-" begon Modderplons maar Uilklauw was al weg. Grindvacht en Modderplons volgde de oudere krijger. Het spoor stopte bij het meer. Daar lag een klein lijfje. Het was een kitten. Er zat een diepe snee in zijn buik. De kitten ademde niet meer. Modderplons rook aan de kitten. "Windclan en das. Hij is nog warm..." miauwde hij. "Arme kitten..." miauwde Uilklauw. Grindvacht zuchtte. Toen hoorde hij achter zich gegrom. Grindvacht draaide zich met een ruk om. Das! Grindvacht sprong over de das heen en beet in zijn achterpoot. Modderplons lanceerde zich op de rug van de das. Uilklauw haalde zijn klauw over de snuit van de das. De das gromde boos en sprong op Uilklauw. Grindvacht wou hem te hulp schieten maar Modderplons was eerder. Hij kramde de oren was de das. Grindvacht beet in zijn dikke staart. De das krijste het uit en liet Uilklauw los. Uilklauw schoot weg en draaide zich daarna meteen weer om. Grindvacht blies naar de das en nam een harde aanloop. Hij beukte in de zij van de das. De das viel op zijn rug. Modderplons boorde zijn tanden in de nek van de das. De das schopte wild met zijn achterpoten. Uiteindelijk stopte hij. Zijn ogen staarde in het niets. Uilklauw zakte ineen. Hij had een diepe snee in zijn zij. "Grindvacht, ga terug naar het kamp en haal Bladneus!" miauwde Modderplons. Grindvacht rende het bos in, op weg naar het kamp.