Monterial Clan 2 : The Playboy Drummer (COMPLETED)

Chapter FIFTHTEEN

SHANAIA.

Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin alam kung paano iopen up sa asawa ang nangyare 3 years ago. Kung ano ang tungkol kay hannah. Bakit nito isinakrispisyo ang relasyon nila ? Kung puede naman iyong pag usapan.

*sigh*

Tatlong araw na silang kasal ngunit para lamang silang estranghero sa isa't isa. Hindi siya nito kinakausap o kinukulit man lang.

Parang hindi ito ang Ash Drionne Monterial na kilala niya. Naninibago talaga siya dito.

"What's wrong monterial ?" Hindi na siya nakatiis kaya naman nilapitan niya na ito at tinanong.

Binalingan naman siya nito ng tingin bago nangingislap ang mga matang nakatingin sa kanya.

"Whose Monterial your'e asking me or you ?" Tanong nito sa kanya. Damn this monterial. Alam niyang namumula ang mga pisngi niya sa sinabi nito.

"Ofcourse its you i'm asking?" Tinaasan niya pa ito ng kilay para itago lang ang kilig na biglang naramdaman.

"Oh. It's nothing." Sagot nito sa kanya. Hindi siya naniniwala dito. Alam niyang ang iniisip nito ay si hannah.

"Tsk. Lets go monterial." Yaya niya dito bago binitbit ang shoulder bag niya. Aalis sila ngayon papuntang Santorini, Greece. Para sa honeymoon nila.

"I really love it when your calling me Monterial. Did you know that Mrs. Monterial?" Nanatili pa rin itong nakatingin sa kanya. "But i love it more because your now a Monterial." At eto na naman ang kakaibang pakiramdam sa tiyan niya.

Inirapan niya na lang ito. Bago naunang pumunta sa labas ng bahay nila.

Pero bago pa siya makalabas ay narinig niya ang masarap nitong pagtawa.

ASH.

Alam niyang kanina pa inis na inis ang asawa sa kanya. Damn asawa ang sarap lang sa pakiramdam na asawa na niya ito ngayon.

Shanaia Jionne Monterial. Bagay na bagay dito ang apelyido niya walang duda silang dalawa talaga ang para sa isa't isa.

At dahil doon ay napangiti na nanama siya.

"Nababaliw ka na ba Monterial ?" Tanong ng asawa sa kanya.

"Bakit ?" Tanong niya dito.

"Mukha kang baliw e. Sabihin mo lang para maidaan kita sa mental. Bago ko tumuloy sa airport." Saad nito sa kanya. Kaya naman lalo siyang napatawa.

Mahal na mahal talaga siya ng asawa niya. Kinikilig tuloy siya.

"Umayos ka nga monterial, Damn pag may nagtanong talaga kung kilala kita. Idedeny kita." Sa sinabi nito ay umayos na siya. T*ngina di niya ata kayang ideny siya ng asawa niya.

Tiningnan naman siya nito ng hindi siya sumagot dito.

"Problema mo?" Tanong na naman nito. Pero hindi niya iyon sinagot.

Natakot talaga siya sa sinabi nito.
Gay na kung gay pero mahal niya talaga ito.

Tiningnan niya ito. Kitang kita niya sa mga mata nito na parang kinakabahan ito.

"D-don't deny me jionne." Mahinang utas niya.

Napamaang lang ito sa kanya. Parang hindi inaasahan ang sinabi niya.

"Are you for real monterial ? Akala mo naman gagawin ko talaga yun. Nababaliw ka na talaga." Saad nito bago inilipat ang tingin sa tabi ng bintana.

Marahas siyang napa buntong-hininga.

"I'm sorry jionne. N-natakot lang ako kanina." Hindi siya tumitingin dito ng sabihin niya iyon. Damn playboy siya pero pagdating sa asawa ay tumitiklop siya. Ito lang ang kahinaan niya.

Hindi niya na uulitin ang pagkakamaling ginawa niya noon. Ang dahilan kung bakit nahihirapan siya na makuha itong muli.

Malungkot siyang napangiti. Ang gago niya kasi noon. Kahit na hind niya pa ito kilala dati ay playboy na siya. Nagbago lang naman siya ng makilala niya ito at nang naging sila.

Lahat ng pinakita niya dito noon ay totoo lahat. Pero nagawa niya pa rin itong saktan. Na hindi dapat pero ginawa niya pa rin. Dahil ayaw niyang mapahamak ito ng siya ang dahilan.

"Its okey. Hindi ko dapat sinabi iyon." Sagot nito sa kanya.

Hindi na ito muli pang umimik pag katapos nitong sabihin iyon.

Bigla niyang naalala ang usapan nila nina wade. Alam ng mga ito ang pinagdaanan niya dati mula ng iwan siya ni shanaia. Ang mga ito ang umagapay sa kanya ng halos di na niya kayang bumangon pa sa umaga para lang harapin ang panibagong bukas na wala ang dalaga sa tabi niya.

Halos ikamatay niya na iyon. Kung hindi lang siya naagapang dalhin sa ospital. Tandang tanda niya pa ang itsura ng kapatid niya ng makita siya sa loob ng condo unit niya.

He saw how horible her sister face was. Gustong gusto niya sanang tawanan ito. Pero hindi na niya nagawa dahil nawalan na siya ng malay.

Nagising na lang siya na nasa loob ng ospital.

Tinakot niya daw ito. Akala daw nito ay mawawala na siya. At iiwan na sila.  Tho alam niyang di nag bibiro ang kapatid niya sa sinabi nito.

Hindi niya maiwasang hindi maguilty that time. Because he doesn't need anyone that time. Sana nga ay hindi na lang ito dumating para namatay na talaga siya. That's why his guilty. He don't want to be saved. But the doctor did. They survive him. Ilang beses din siyang hindi lumaban para sa buhay niya.

But when he heard her angel voice. Gusto niya ulit mabuhay. That's why lumaban siya. Gusto niyang marinig muli ang boses ng babaeng mahal niya. Ang makita at mayakap itong muli. Ang mahalkan ang mga labi nitong walang bahid man lang ng lipstick.

He was comatosed for a year. Lumipat siya sa Monterial Academy ng tuluyan na siyang gumaling. Todo bantay sa kanya ang pinsan at kapatid niya.

Kung playboy na siya dati ay mas lumala pa iyon. Hanggang sa muling bumalik ang dalaga. Itinigil niya ang pambabae niya dahil alam niyang masasaktan ito. Nang babae lang siya pag alam niyang nasa paligid lang ito  pinapakita niya dito kung ano siya ng mawala ito sa buhay niya.

But nothings change. Bumalik itong may kasamang lalaki. And damn he almost died when he heard that guy calling his angel baby. Damn  sa kanya lang ito. Kanya lang.

Simula ng maging kanya ito dati ay siya na ang nagmamay ari dito.

"Shanaia." Tawag niya dito.

"Hmn." Nilingon siya nito.

Tinitigan niya ito sa mga mata bago binitawan ang mga salitang noon niya pa gustong gustong sabihin dito.

"Para kang virus na unti unting kumakalat sa katawan ko. Hanggang sa ang buong sistema ko'y pangalan mo na ang sinisigaw. Akala mo ba madaling ipakita sayo na hindi ka mahalaga. Na wala akong paki. Pwes hindi, makita pa lang kitang kasama ng lalaking yun ay nag iinit na ang ulo ko sa galit. Gusto ko sakin ka lang. Kay Ash Monterial ka lang." Napamaang na lang ito ng sabihin niya iyon dito. Nanatiling nakatingin lang sa kanya.

"Akin ka lang shanaia."

©EmEmLib.

A/N.

Sana totoo na lang si ash. Para sakin na lang siya. Nakakainis kinikilig ako dito habang sinusulat ko to. HAHAHAHA xD Kayo ba kinilig din ba kayo ?

10 chapters to go. And its done.
Waaaaaaah. Konting kembot na lang mga mahal. Libro naman ni Cole Devin Monterial ang ating gagalawin.