"The Human Mate Of Alpha"(short Story)

"back home"

Pag karating ko sa amin tumakbo agad ako at hinanap ang mama ko" mama asan ka"sigaw ko sa loob ng bahay ng papunta na ako ng kusina narinig ko ang sigaw ni mama"anak ikaw na bayan"opo mama"sigaw ko pabalik

Nakarinig ako ng yapak sa hagdanan don ko na kita Si mama na tumakbo ng mabilis papunta sa kina lalagyan ko at niyakap niya ako ng mabilis at sinabi ang salita na nag pa iyak sa akin" anak saan ka ba nag pupunta balita ko kay mama at papa hindi ka raw nakarating doon"sabi ni mama na umiiyak"sorry po nay"sabi ni Jane na umiiyak"Alam mo ba na balitaan ko sa TV na my bus na holdap at kinuha ang mga dalagang babae alam mo bang muntik na ako nahimatay dahil sa na balitaan ko anak"sabi sa akin ng aking ina"mama patawad po" sabi ko Kay mama"anak San ka ba nag punta"sabi sa akin ng aking ina at doon ko inumpisahan e kwento sa kanya ang mga nang yari

"Anak hindi ko alam na ganon pala ang mga pinag daanan mo mabuti at hindi kanila sinaktan"sabi sa akin ng aking Ina "mga taong lubo nga sila subalit ang babait nila ang Turing nila sa akin ay kapamilya nila "sabi ko Kay mama na ka ngiti "mabuti naman kung ganon"

Sa pag tagal ng anim na buwan hindi ma uno waan ni Jane ang kanyang sarili sa labis na kalungkutan at pangungulila Kay jhon,at dahil sa kini kilos ni Jane sa anim na buwan napansin din ito nang kanyang ina

Lumapit ang kanyang ina at tinanong ang kanyang anak"anak napansin ko sa anim na buwan may pangungulila at kalungkutan sa inyong mga mata""anak my problema ba,pwede mong sabihin sa akin anak"sabi ng kanyang INA na puno ng pag alala"ina sa anim na buwan na lumipas hindi ko parin na kakalimotan c Jhon ina pilit kong kalimutan cya subalit kahit sa panaginip laman parin cya ng aking isipan,ina Mahal ko talaga cya"sabi nya sa kanyang INA

"Anak kung Mahal mo cya hindi kita pipilitin magmahal ng iba dahil lang taong lobo siya,dahil kung anuman ang na sa puso mo susupurtahan kita at alam ko na hindi ka niya sasaktan tulad ng ekwento mo sa akin"mahabang salaysay ng kanyang ina"ma gusto ko po siyang makitang muli"sabi ni jhane na puno ng sabik makita unit c Jhon"anak kunyang ang ikasasaya sayo susuportahan kita dahil Mahal kita anak kaya mag impaki ka at puntahan mo na siya"sabi ng kanyang Ina"salamat ma kala ko kasi ayaw mo sa kanya dahil kakaiba siya"sabi ni jhane na luluha"dahil abnormal siya"sabi ng kanyang ina na Tatawa"grabe ka naman ma abnormal talaga"sabi ni Jane"sabi mo kac kakaiba e kaya abnormal"sabi ng kanyang INA na tatawa"salamat ma"sabi niya sa kanyang Ina bago siya pumunta sa kanyang kwarto..

Sini mulan na ni Jane ang pag eempake ng kanyang damit dahil balak niyang makarating doon ng bukas ng umaga,Nang matapos na niya ang pag eempake ay lumabas na siya ng kanyang kwarto na kita niya ang kanyang ina nag hihintay sa kanya sa hagdan dali dali syang bumaba at niyakap ang kanyang ina
"ma pupunta na po ako"sabi niya sakanyang ina niyakap siya  nito ng mahigpit at sinabi na"nak mag ingat ka doon ok"sabi ng kanyang ina na naluluha "wag kayong mag alala ma mag iingat po ako doon palagi😂😂"sabi niya sa kanyang ina
"Tama na ang drama umalis kana bago pa mag bago ang isip ko,sige layas...😁😁😁😁"sabi ng kanyang ina"na ka ngiti umalis si jane sa kanilang bahay hindi na siya nito hinatid sa sakayan dahil baka mag bago ang isip ng kanyang ina at hindi na siya pa alisin pa

Sumakay na c Jane ng sasakyan pa punta sa kanyang mahal