Hier sta ik dan, ik heb er extreem veel moeite voor gedaan om hier te komen, maar hier sta ik.
Ik kijk en zie de reusachtige poort met Camp Toccoa in grote letters er boven.
"Ma'am?" De jongen die me hier heen heeft gebracht geeft mijn bagage, een rugzak met wat kleren enzo, aan.
"Dankje private." Zeg ik. Hij sallueerd even snel en stapt weer in de auto en rijd weg.
"Uh here we go." Zeg ik nog even tegen mezelf voor ik de poorten van Camp Taccoa binnen stap.
Ik moet naar het hoofdkantoor, ik moet namelijk naar Sink om ergens toegewezen te worden. Ik heb gehoord dat hij wel een aardige man is, in tegenstelling tot Sobel had ik gehoord. En met "had ik gehoord" bedoel ik dat Genney, de soldaat die me hier afzetten, me dat had vertelt. Hij was wel een grappig ventje, net 18 een beetje klunzig en nog zeer levendige, kinderlijke ogen. Die heb ik niet zo lang gehad.
Urm daar gingen mijn gedachten weer.
Ik loop rechtdoor en ik heb geen idee waar ik eigenlijk naartoe moet. Ik kijk om me heen om te zien of er iemand is die me even de weg kan wijzen. Ik zie een man met rood haar met zijn rug naar mij toe staan en loop op hem af.
"Sir?" Zeg ik.
"Oh sorry, ja Ma'am?" Zegt hij.
"Ik zoek het hoofdkantoor, ik ben op zoek naar Sink, Lieutenant." Zeg ik wanneer ik zijn strepen zie.
"Sink? Hij zit hier rechtdoor helemaal op het einde rechts." Zegt hij vriendelijk.
"Danku Lieutenant." Zeg ik en sallueer even, wanneer hij terug sallueerd loop ik weg en ga richting Sinks Kantoor.
"Uh Ma'am?"
"Yes Lieutenant." Zeg ik en draai me weer tot de roodharige Lieutenant.
"De jongens van Able zijn net klaar met hun oefening en zitten nu in hun barraken. Ze zijn niet zo gemanierd als mij dus kijk uit Ma'am." Zegt hij.
"Maak u maar geen zorgen Lieutenant. Oh en zeg maar Corporal Peña of gewoon Peña, ik ben tevens onder uw rang Lieutenant." Zeg ik met een knipoog.
"Maar natuurlijk Corporal Peña. En zeg maar Lieutenant Winters." Zegt hij met een knipoog en loopt weg.
Ik loop weer richting het kantoor van Sink en moet dus langs al die barraken met oversexste gastjes met te veel Testosteron. Ik loop stevig door maar ik word al snel opgemerkt. Vanuit barakken komen mannen naar buiten, sommige fluiten andere joelen. Urg. "Hey baby! Can you help me?" Hoor ik roepen. "Ey Babe kom effe hier." "Come here little bitch!" Het boeit me echt allemaal niet, het zijn maar wat gastjes die zich niet kunnen inhouden. Opeens voel ik dat iemand mijn pols vast grijpt en dat maakt me wel uit.
"Ey houd je poten thuis mongool!" Zeg ik en trek mijn pols los.
"Pittig, lekker." Zegt hij en pakt mijn arm stevig vast. Okey genoeg is genoeg.
"Dit is je laatste kans gast, laat los NU."
"Hm nee." Zegt hij en wil me mee trekken. Ik hoef nog niet na te denken of mijn elleboog komt vol op zijn kaak en een knie in zijn maag. Daarna nog een elleboog in zijn rug en hij ligt op de grond.
"Hier? Okey kom er lekker bij liggen." Zegt hij lachend.
Ik hurk naast hem neer en grijp hem stevig bij zijn kraag.
"Weet je zeker dat je dit wilt doen gast? Ik heb een mes in mijn bh waarmee ik je buik kan opensnijden en je kan wurgen met je eigen darmen." Zeg ik en er komt niks meer uit hem.
"Mooi." Zeg ik. Ik sta op, wanneer ik wil weg lopen bedenk ik me en geef nog een trap tegen zijn ribben waarna ik toch maar weer verder loop.
