2.BÖLÜM
yazma saati 3.10 gece
tarih:26.eylül.pazartesi
çok geçmeden neslihan buralar'dan
taşındı Tanrı"sanki benim omuzlarıma dokundu ve beni yanlızlıga iti zaten ben hep ısız dım hep imkansıza göz koyar o ila olacak diyip'te her şeyden vaz geçip onu yapardım ki çoğu şeyide yaptım onun saçlarına uzanmak hariç.
bir sitede soru soruluyor karşındaki kişiye oda yanıtlıyordu 2.3 tane yanıtladı ama arkadaşların dan da toparlayarak onun la ilgili şunları biriktirdim keseme
en sevsiği renk siyah mış
ismini anne annesi koymuş küçüken pikniğe gitmiş ağacın altın da fotoraf çekilmiş koşarken dizini kanatmış
ve hüzün bataklına beni çeken nokta onun kalbi delik miş ona bişey olursa Inşallah olmaz şu sefil irenç bedenimin merkezindeki kan ponpalayan et parçasını düşün meden verirdim
benim onda bir parçam olurdu hiç yoktan hayalim onunla birlikte sahile karşı bir bankta sıgara ve bir de olmaz sa olmaz romumla oturup içmekti
bir keresin'de o bir yere gezmeye gitmişti bende onun gitiği yere gitmeyi düşündüm fakat meteliğe kafa atıyordum gidip gece işinde çalıştım sabaha kadar yer leri silip abilerle temizlik yaptık eve saat sabah 6.20 cibarın'da gel miştim 8.30 kadar uyudum alarım çaldı
üzerime yünlü polarımı aldım yüzüğümü taktım aynada yansımam sanki yoktu bitkindim yinede gitmeliydim onu uzaktan da olsa gör mek için.
dostum o saate binim için uyandı ve benimle oda geldi
çağrı ismi hu arada dostumun 12 yılık arkadaşım 4 yaşından şimdiyse 18 geldik birlikte
oraya vardığımız'da yol dan geçen herkezi o sanıyordum gereksizce heycan yapıyor terliyordum
çağrı:ron kahfe içelimi
ben: olur gel şurada bir kafeterya var
kafeteryaya gitik bir kahfe sipariş etik sandalye'mi çektim sıgaramı derince içime çektim o yine yoktu sanki ben yanlızken o yanıma gelen gecenin sesliği gibiydi iki mubetin belini kırdık saat epeynilerlemiş ti
dostumla masadan kaltık onu mahalle ye bıraktım bense arsada iç ki içiyordum bana eşlik eden müzikler ve yıldız larla beraber
içtiğim içki sonsuzluga yol açıyordu sanki yıldızlar benden uzaklaşıyor kafam döndükce korku üzerime bu lanetli şehirden sinmişti ne yapsam yada neler yapmam gerektiğine dayil aklımda tek bir fikir bile yoktu tek bildiğim zamanımın az olduğu ölümün derime dokuma kazınmış basitbir leke olduğuydu
sonuç ta kim güneşin kapısın'dan geçmiyecek tiki ah elimde olsa varya şu dünyadaki bütün insanları ayit oldukları yapıtlarıyla beraber yer yüzünden silerdim
on binlerce kadın arasın dan sadece birinin aşkına büyüsüne tesirine kapılmak beni yıldızlardan uzaklaştırdı kara bulutların olduğu yere gitim salak gibi derken gece oldu huzuru bulduğum tek yer yatağıma başımı koydum TANRIMA elerimi açtım hergece olduğu gibi ne olursun TANRIM neslihanı bana ver onu bana bahşet rüyam'da göster diye ederdim derler ya insan uyudun'da dertlerden dünya'dan kurtulur ben uyusuğum'da kabuslar yakam'dan tutar çekerdi 12 de uyusam geceleri 3 de uyanırdım anibi ilkilmeyle beraber
uyku neslihan yüzün'den herkez gibi bana yüz çevirsi dünya şaşahalı ruhların partisi biz anca kapıdan bakarız !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NESLİHAN
Novela Juvenilbasit bir aşk hikayesi hayatım'dan kesitlerle sizlere sunuyorum umarım beğenirsiniz bu kitabımı şimdiden teşekkürler kendi hayatımdan çok şey katım bu kitaba. ve etrafında ki insanlardan esinlenerek yazdım bu kitabın sahibi olan Neslihan arkadaşıma...
