비, Rain, Ulan. Ewan ko bakit gusto ng mga tao ang ulan. Pero ngayon naiintindihan ko na kung bakit siguro kasi pag umiiyak ka walang makakakita ng luha mo ng lungkot mo. Isang araw nagising na lang ako iniwan na ko ng taong mahal ko. It's our first anniversary so nag handa ako pumunta ko sa coffee shop na lagi niyang tinatambayan para bilhin yung paborito niyang kape kasi gustong gusto niya yun gabi na nung pumunta ko malapit na matapos ang gabi pero di niya parin ako binabati. Actually na surprise ako sa nakita ko... May kasama siyang babae syempre lumapit ako the he was shocked to see me and I asked him who's that girl kung na shocked siya mas na shocked ako sa sagot niya "She's my fiance. I'm sorry Jade but I don't love you anymore. You can go. I'm sorry." After I heard those words tumakbo ako napunta ko sa park umupo ako sa pinaka malapit na bench. Umiyak lang ako ng umiyak then I heard some noise parang motor na paparating patayo pa lang ako biglang may nag talsikan sakin na tubig. Gosh what did I do to my previous life so karma really hits me this hard? Nakita kong tumigil yung motor so i punched that guy. I kept saying "Walangya ka! Lahat kayo manloloko! Ang sama sama niyo." Hindi ko alam kung bakit yun yung nasabi ko. Like duh, wala naman connect yung nangyari sa sinabi ko. I'm so stupid. He hold my arms. He told me "Ako hindi kita sasaktan, Ako hindi kita iiwan, Kung nasaktan ka mas nasaktan ako kasi yung babaeng pinapangarap ko sinaktan ng maling tao. Ang hirap mag tago Jade. Lagi lang ako nakatanaw sayo. Ilang taon. Ilang taon ako laging nakabuntot sayo. Ilang taon ako gumagawa ng bagay na alam ko mag papasaya sayo kahit alam ko na ang sa tingin ang gumawa nun ay si Mike. Tanda mo yung nag papractice tayo para sa graduation? Gabi na nun umuulan din. Text ka ng text, Tawag ka my tawag kay Mike nun para sunduin ka o kaya tanungin siya kung asan siya para sabay kayong umuwi para di ka mabasa. Pasikreto kong nilagay yung payong ko sa upuan mo may nakaipit na papel dun "For my princess :)" nakita kong ngumiti ka. Umalis ka na tinawagan mo ulit siya naririnig ko kasi nakasunod ako sayo di naman masyadong pansin kasi marami tayong nag lalakad nun. Sinagot niya yung tawag mo. Sabi mo 'Thank you M! Lagi mo kong inaalagaan kahit di tayo mag kasama kaya mahal na mahal kita eh. Sino inutusan mong mag lagay sa arm chair ko? Hahaha! Ay? May ginagawa ka? Sorry. Sige bukas na lang. I miss you.' I don't know why pero tears suddenly fell from my eyes that time. Ako lahat ang gumagawa ng supresa sayo. Hindi siya. Kaya please Jade ako naman please." Then I remember everything that happened. All this time I thought it was him. All this time I thought it was Mark. I wiped his tears kahit di kita kasi umuulan. Then I whispered to him "It's you. Umpisa pa lang ikaw na. Akala ko ikaw siya."
.
.
.
.
.
.
.
The end.
-
K. Ang panget. Hahahaha! Kita niyo ung picture? Mahal na mahal ko yan. Hihihi :"> Thank you for reading Chinggus :)
