De Ontdekking

Hoofdstuk 1. De bloemkool- en broccoliman

Ik kijk naar buiten. De zon schijnt, proberend de weinige wolken te verdrijven. Ik hoor de auto's door de straat ver beneden mij rijden. Soms klinkt er getoeter. Tegenover mijn huis is een winkelcentrum. Er is markt. Ik zie hoe een marktkoopman schreeuwt tegen zijn knechtje. Ik hoor niet wat hij zegt, maar vrolijk zal het wel niet zijn, hij loopt namelijk helemaal rood aan.

'Ikelia, kun je even naar de winkel, de bezorgers zijn de tomaten vergeten,' roept mijn moeder vanaf beneden. Rustig loop ik naar haar toe.

'Waarom zou ik, het is hun schuld, zorg ervoor dat ze het brengen,' besluit ik dan, redelijk ongeïnteresseerd.

'Omdat we vanavond tomaten nodig hebben, en de bezorgers nu niet meer komen. Haal het even, en ik geef je extra zakgeld,' zucht ze, hopend om me daarmee over te halen. Maar meer zakgeld is niet genoeg.

'Ik wil een puppy, en extra zakgeld, en dan zal ik voor je gaan lopen. Maar o wee als ik te laat ben voor de bekendmaking van de naam, dan zit je in de problemen mam,' zeg ik dan, waarna ik mijn moeders beurs van de tafel gris en snel wegloop. Die puppy is binnen!

Ik loop het winkelcentrum binnen. Het is druk, en overal lopen mensen rond beneden mijn stand. Nu herinner ik me weer waarom ik winkelen zo haat, alle sloebers doen dat ook, en ik wil niet dat iemand me aanziet voor een sloeber. Ik loop de markt op. De boze marktverkoper die ik eerder zag staat er niet meer, de jongen waartegen hij schreeuwde wel. 'De beste groente, het mooiste fruit. Nu in de aanbieding! Broccoli, bloemkool, voor elk wat wils. Koop nu hier!' schreeuwt hij over de markt heen. Hmm, ik heb fruit nodig dus dan maar naar die kraam.

'Hallo schoonheid, wat kan ik voor je betekenen?' Ik kijk de jongen met opgetrokken wenkbrauwen aan. Hoe durft hij zich zo te gedragen. 'Mijn naam is Amri, de beste groente- en fruitverkoper uit Rusland, tot uw dienst. Mag ik jouw naam weten?'

'Mijn naam gaat jou niks aan, Amri,' spuug ik er met moeite uit. 'Het is mevrouw en U voor je. En ik wil twee pond tomaten. En schiet een beetje op, ik moet weg.'

'Nou, nou, sorry mevrouwtje, ik wist niet dat u zo snel op uw teentjes getrapt was. Mijn zeer gemeende excuses, en hier zijn de twee pond. Dat maakt 5 Riens,' zegt hij, eerst nog een beetje serieus maar daarna zwaar sarcastisch. Ik geef hem de 5 Riens, draai me op mijn hakken om, en marcheer gepikeerd weg. 'Ik vind u ook heel aardig mevrouw,' roept de jongen me nog na.

---

Ik plof op de bank neer. Wat een gruwelijk onbeleefde jongen. Gelukkig gebeurt er vandaag ook iets leuks, over tien minuten wordt de naam van de nieuwe planeet bekend gemaakt, en ik vind het zo spannend, want dan weet de wereld ook wie er mee mag naar de nieuwe planeet. Ik hoop nog steeds zo erg dat ik uitgekozen ben. Ik pak de afstandsbediening en zet de televisie aan. Nog even het normale nieuws kijken en dan, dan begint de hemel of de hel

'Pap, mam, het gaat beginnen,' schreeuw ik naar boven, waar mijn ouders aan het werk zijn. Mijn vader reageert niet, maar ik hoor mijn moeder roepen dat ze er zo aankomt.

'Welkom mede-aardgenoten. Nu zullen we de nieuwe naam bekend maken van de nieuwe planeet. Maar eerst nog wat algemene mededelingen. De officiële vertrekdatum is bekend, de pioniers zullen wegvliegen op 34 Tresti van dit jaar. Verder is het grootste gedeelte van de bemanning al bekend, nog 3 namen zullen aan dit rijtje toegevoegd worden. Die namen betreffen: de persoon die de naam verzonnen heeft, een regerend persoon van een land, en de jeugdvertegenwoordiger, die ook volgens een loting gekozen wordt. Slechts enkelen zijn gekozen om daaraan mee te doen, en degene die jeugdvertegenwoordiger wordt ontvangt over een half uurtje een bericht. Dan zullen we nu overgaan naar de bekendmaking waar iedereen op heeft gewacht.

De nieuwe naam is:

Cybele!' Ik zucht teleurgesteld. Potjandorie. De hel is begonnen, mijn kans op de hemel is niet groot meer. Nog een kans, een kans dat ik gekozen wordt, een kans, samen met 49 anderen die die kans ook hebben. Jammer genoeg was dit niet mijn naam dus, ook al moet ik zeggen dat Cybele wel heel goed klinkt.

'Deze naam is ingezonden door Amri Ertwon, uit Rusland. Hij kwam aan deze naam door een godin die Cybele heette, en zij stond bekend als de grote moeder van alles. Wij hopen dat de nieuwe planeet ook een moeder zal vinden onze onder hoede, en dus vonden wij deze naam geschikt. Nogmaals gefeliciteerd Amri.'

Jeetje, weer iets nieuws ontdekt. Ik wist niet dat we ook een betekenis moesten invoeren bij de opgave van een naam. Dan verschijnt er een afbeelding van Amri in beeld. Hij ziet eruit alsof hij in de boeken leeft, en nooit daglicht ziet, zo bleek is hij. En die bril, die kan echt niet meer. En wie knipt zijn haar, ik denk dat hij het zelf doet, overal steken plukken uit. Hij zal dus wel niet rijk zijn. Ik zou veel beter op die foto staan, maar wacht eens even. Is dat niet die jongen van de markt. Die jongen die riep over bloemkool en broccoli. Heette die niet ook Amri. Hij komt uit Rusland, en hij ziet er ook ongeveer zo uit, maar ik twijfel over de naam. Als hij mee mag, dan is dat echt niet oké. Wie stuurt er nou een bloemkool- en broccoliman mee.

'Jammer dat je het niet geworden bent,' zegt mijn moeder terwijl ze me een troostend schouderklopje geeft. Daarna loopt ze weer naar boven om verder te werken. Nu heb ik nog maar 1 kans over om de ruimte in te gaan. Snel loop ik naar boven, want in mijn mailbox zou binnen nu en 30 minuten een mailtje komen met daarin de informatie of ik geselecteerd ben of niet. Veel hoop heb ik niet meer over, maar het kan toch nog gebeuren. Nu maar afwachten.