NESLİHAN

Melodram

               yazma saati.4:00  gece

                tarih.27 eylül çarşamba 

sevgi nedir ? benim için sevgi bir şarkı gibi diline sürekli takılan 

    dinlemekten bir an bile vaz' geçemeyeceğin ben çok  dilimde şarkılar türküler

 bazen kendime 2 saat ayırmak istiyorum bir kitap okuya bilmek yada bir an olsun düşüne bilmek için fakat nedense olmuyor ya birileri arayıp bir yerlere takılmaya çağırıyor yada  içimde hevesim olmuyor nedenini bende kendime soruyorum bir insan nasıl her şey den bir kadın için vaz geçe bilir ?  inan bende bilmiyorum Neslihanı yazarken o bu kitabımı okumuyor bile yada çoğunuz beğenmiyorsunuz çünkü daha iyi kitaplar var ve benim ki tam anlamıyla kitap bile sayılmaz ama 2 kişi bile okusa bana yeter 

hiç unutmam bir pazartesi sabahıydı dostum la beraber işe gidecek tik saat 7.30 servise binip saat tam 8.de İstanbul ikiteli de oluyorduk ben çoğu zaman erken kalkar kapıda ıslanmış kaldırımların yanındaki merdivende bir sigara yakardım ve saatlerce düşünürdüm erken kalkmama en gel olan bir önceki gün işler çok yoğundu gece 4.30 kadar sabah tan beli çalışmıştım haliyle yoruldum o gece Neslihan na art arta mesaj atım sonunda cevap verdi dediysem öyle uzun konuşamadık sadece bana iyi olduğunu söyledi ufak bir koltukta o gece sabaha kadar uyamadım o benim var olduğumu biliyordu hiç yok tan cevap verdi demi bana efkar basmıştı tekele gidip iç ki aldık tabi tekel o saate ne işi var dersiniz İsmayil abi geceleri dükyanında uyor önceden dükyanına hırsız dadanmıştı bizde içtik o gece sabah yine iş başı günler su gibi akıyor be iş yerindeki Ali abiyle şöyle bir diyaloğumuz geçti  ron sen neden böylesin be oğlum? 

inanki ben de bilmiyorum tek bildiğim doğru o kadını canımdan çok sevdiğim o benim olmalı evet olmalıydı sinirlendim uykusuz bir gecenin ardından sabah geç kalktım bildiğiniz gibi bir ara durdum dişarı gitmemem geldi Neslihanların sokagına gidecektim ama boş' verdim çağrıyla İşyerine vardık gözler üzerimdeydi eskiden benimle samimi olmak istiyordu Millet işe yeni başlayan birisi benden yardım istedi maddi durumları iyi değilmiş sefil birine benziyordu gözlerinden her şey tüm çıplak lığıyla ortadaydı beni evine davet eti kabul etim iş çıkışı onlara gittik bir annesi vardı yatağın da peri şan bir şekilde kan kusuyordu ufak bir elektrik sobasında ısınıyorlar gariban insanlar ona isterse bir yerlerden para bula bileceğimizi söyledim tabi genciz kanımız kaynıyor fokur fokur birlik de dışarı çıktık 

derin ve hüzünlü bir muhabbet en sonra kuyumcu gördük hayatımızı düzeltecek tik camını indirdim ve elime ala bildiğim kadar aldım altınları kaçtık hemen oradan çok geçmeden polisler içeri atı 5 sene yatık ikimiz ayrı yerlerdeydik çok saçmaydı hayat benim için o neredeydi peki ? kiminle kol kola geziyordu inan bilmiyordum ranzam da kitap okuyordum sürekli bir mahkum boşa okuma onlar bir şeye yaramaz sanane be adam rahat bırak beni adam tavırlı bir şekilde peki dedi yoluna devam eti  gördüğüm eski insanların yazıları duvar lardaydı her geçe kabus lar gören benim gibi birisi vardı ansızın uyanır ağlardı korkardım tüylerim ürperirdi neden bukadar açıyla soluksuz bağırıyordu susturun şunuuu !!! diye bağırdım herkes şaşırdı yeni gelen birinin hemen tepki göstermesinden. 

arkadalar olayların yarısı benim hayatım dan değil başka birisinden esinlenerek yazdım yani ben hırsız değilim :D yanlış anlamayalım