Susun aglamayin !
Annem uyuyor.
Görürse çok kizar
Su yalan dünyada yilikmamayi ögretememisim yazik, der.
Simdi gidin!
Yalniz birakin beni onunla.
Bir melek gibi uyurken seyrine dalip, doya doya içimi çekecegim karanfil kokusunu. Sonra bana küçükken elektrikler gittiginde anlattigi o essiz masallardan birini fisildayacagim kulagina.
O da beni dinleyecek sessizce...
Masal bittiginde saclarini oksayip uyu melegim diyecegim, rahat uyu...
Buz gibi alnindan öperken bembeyaz gelinliginin bu defa yakismadigini söyleyecegim hayasizca.
Daha alisamadim ki kötülerle basa cikmaya.
Hem, hem daha gelin edecek beni annem.
O burcu kokusunu bir kerecik daha icime cekeyim ne olur !
Bu defa kizginim sana anne, giderken bir veda bile etmedin. Bir istegin var mi diye sormadin. Beni de götür diyecektim.
Simdi sensizlige nasil alisacagim,söyle!
Susma öyle ben kuzumu birakamam de!
Söz,söz hiç üzmeyecegim seni, hiçbir sey de istemem, ama kal yanimda.
Geceleri kabus gördügümde "korkma ben varim" diyen omzunu cekme basimdan.
Simdi eve nasil dönerim ben?
Sessizodalarda sensizligi ne kadar haykirabilirim??
Olmadi bu gidisin, yakismadi sana.
Sen soguk toraklari ev edinirken kendine, ben o yumusacik yatagimda uyku uyuyabilecek miyim?
Sensiz kaldim ama sessiz kalmayacagim annem.
Ben senin kizinim çünkü, güçlü durup yikilmayacagim ögrettigin gibi.
Götürebilirsiniz artik melegimi.
Vedalari da pek sevmezdi zaten.
Sen artik benin degil, cennetin melegisin.
Güzel gözlerinarkada kalmasin.
Ben yoklugunla da basa cikabilirim.
Güle güle annem, bekle beni...
