Crazy Reality

H. 9

POV. SARAH

Na de ruzie die er buiten is gebeurd, ga ik weer naar bed om een goeie nachtrust te krijgen. Alles begint steeds echter te worden en de game is nu echt begonnen, mensen strijden met elkaar om achter hun match te kunnen komen en ook al heb ik niet heel veel gedaan, zenuwachtig ben ik wel. Het is niet zo dat ik dagelijks mee doe met een spellenshow, om te kijken wie mijn match is.

Soms vraag ik mezelf ook af waarom ik dat ooit gedaan heb, het meedoen met een spellenshow om je liefde te vinden, maar dan aan de andere kant vrienden maak ik wel. Het lijkt erop dat Aaron en ik hele goeie vrienden worden, we mogen elkaar en we kunnen goed met elkaar om gaan. Dan heb je mijn kamer genoot Loren, Loren en ik lijken ook steeds betere vrienden te worden, maar dan aan de andere kant, we zijn hier maar net en alles gaat veranderen, dat is zeker.

"Hey, nog wakker?" Hoor ik een stem in de kamer zeggen, ik knik maar realiseer me dat het te donker is om dat te kunnen zien.

"Ja." Zucht ik. "Dit is allemaal nieuw voor me." Zeg ik eerlijk.

"Ik snap wat je bedoelt, maar leuk is het wel." Bekijkt Loren het via de positieve kant.

"Dat is waar." Zeg ik. "Ik denk dat ik er gewoon niet zo over moet zitten en moet gaan slapen." Zeg ik.

"Oké, slaaplekker." Zegt Loren.

"Slaaplekker." Mompel ik en sluit dan mijn ogen.

***

Ik word wakker bij het geluid van mensen die beneden praten, ik kijk met een uitgeput gevoel om me heen voor een klok, maar die hangt hier niet. Ik kreun en draai me uiteindelijk toch om zodat ik mijn mobiel van het nachtkastje kan pakken. Ik zie dat het al half twaalf is en zucht alweer, terwijl ik mijn hoofd op de kussen neerleg.

"Ik wil niet wakker worden, ik wil niet opstaan, ik wil geen enkel manier van energie uitvoeren." Zeg ik tegen mezelf, ik probeer weer in slaap te vallen, maar dat lukt me niet.

Uiteindelijk sta ik op en pak een setje kleding uit mijn kledingkast zodat ik me kan verlossen uit mijn pyjama. Ik kleed me om en loop dan richting de badkamer, ik kam mijn haar een keertje goed door en was mijn gezicht om daarna meteen mijn make-up aan te brengen.

Daarna loop ik naar beneden, waar ik de andere aantref. "Morgen." Mompel ik, nog steeds niet helemaal blij om het feit dat ik wakker moest worden.

"Hey, slaapkop." Zegt Loren lachend.

"Oh, hou toch je mond." Zeg ik kreunend. Ik open de koelkast en pak de chocolademelk.

"Dit meen je toch niet." Mompel ik. "Wie heeft er een leeg pak chocolademelk in de koelkast gedaan?" Vraag ik geïrriteerd. Er wordt naar Matthew gewezen door een paar van de jongens en meiden en hij geeft me een ongemakkelijke glimlach. Ik gooi de lege chocolademelk naar hem en besluit het drinken over te slaan en gewoon een croissantje te eten aangezien die niet op zijn.

"Iemand is chagrijnig." Mompelt Matthew.

"Je meent het." Mompel ik. "Ik heb echt geen zin om iets te doen, het liefst lig ik de hele dag in bed." Zeg ik geïrriteerd.

"Sarah is mij in elke situatie die ik me kan bedenken." Zegt Taylor lachend en ik geef hem een sarcastische glimlach. Ik ga op de bank zitten tussen Allison en Aaron. Ik rust mijn hoofd op Aaron zijn schouder voor een minuut of twee en dan ga ik weer normaal zitten en pak ik mijn mobiel tevoorschijn. Ik scrol een beetje door Instagram en Twitter, maar heel interessant is het niet.

En dat was het moment dat ik het liefst meteen met het spel wilde beginnen in plaats van het wachten tot het mijn beurt was.