Behind the door (Louis Tomlinson)

Hoofdstuk 8

Louis' POV

Ik zit nogsteeds bij Lisa. Ik word gek van die piepjes van zo'n hartmeter. Van de dokters heb ik gehoord dat ze in coma ligt. Zayn is ondertussen de jongens aan het inlichten. Ik kijk naar haar. Zie ik dat nog goed..kan je huilen in een coma? Ik strijk met mijn vinger haar tranen weg. Als haar tranen weg zijn stromen de tranen over mijn wangen. De dokters zeiden dat ze rust nodig had. Toen ben ik nogal uitgevallen..en nu mag ik nog maar een uur bij haar zijn. Ik kijk op de klok. Shit...ik moet weg. Ik pak haar hand. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ik zucht en laat haar hand los. Als ik naar de deur loop kijk ik nog even om en loop dan de deur uit. Ik loop naar de lift en wacht ongeduldig tot de deuren open gaan. Als ze open zijn stap ik naar binnen en druk op knopje nul. Als net de deuren willen dicht gaan komt een klein meisje in pyjama nog door de deuren glippen. Ze heeft een roze pyjama aan met een knuffel. Ik schat haar een jaar of 5. Ze moet huilen. Oke dit vind ik zielig. De deuren gaan dicht.'Wat is er meisje?' vraag ik. Ze kijkt me aan.'Jij bent Louis!' zegt ze. Ik knik.'Jep dat ben ik!' zeg ik.'Ik vind je super leuk!' zegt ze. Ik glimlach.'Maar wat is er..je kijkt verdrietig' zeg ik.'Ik ben ziek' zegt ze. Ik krijg een brok in mijn keel.'Wil je iets met me gaan drinken?' vraag ik. Ze wrijft met haar handjes haar tranen weg. Ze klaart direct op naar mijn vraag.'Ja!' zegt ze vrolijk. Ik glimlach omdat ze haar handen naar boven houd zodat ik haar op moet tillen. Ik pak haar op en hou haar vast als een baby. Als we op de begande grond komen gaan de deuren open en stap ik met het meisje naar een winkeltje.'Wat wil je hebben?' vraag ik.'Ummm..mag ik chocola?' vraagt ze.'Tuurlijk!' zeg ik. Ik hou haar anders vast. Nu zit ze op één arm. Met mijn andere arm pak ik mijn geld. Nadat ik betaald heb loop ik met haar en het chocola naar een stoel. Ik ga zitten en draai haar om zodat ze me aan kijkt. Ze is al aan het eten van het chocola. Het ziet er echt vet schattig uit! Nu ik beter naar haar kijk lijkt ze best wel op Lisa..maar dan de jongere versie. Ze hebben allebei blond stijl haar..allebei mooie blauwe ogen en dezelfde lach. Ik krijg tranen in mijn ogen als ik aan Lisa denk. Ze ziet het veegt dit keer mijn tranen weg.'Hoe heet je eigenlijk?' vraag ik.'Lola' zegt ze met volle mond.'Leuk!' zeg ik. Zelf de namen lijken op elkaar! Ik begin haar te kietelen. Ze giert het uit. Ik moet lachen.'Stop Louis!!' giert ze. Ik stop gelijk omdat ik denk dat ik haar zeer dee. Er komt een vrouw onze kant op rennen.'Lola we waren je kwijt!' zegt de vrouw buiten adem als ze bij ons is.'Je krijgt zo je chemo' zegt ze. Oke..nu ligt mijn hart jn duizend stukjes.'Ze kwam bij mij in de lift staan..en toen moest ze huilen..en toen heb ik iets voor haar gekocht..en nu zitten we hier' zeg ik.'Het was heel leuk mama!' zegt ze. Haar moeder krijgt een glimlach.'Bedankt..uuhh' zegt ze.'Louis' zeg ik.'Bedankt Louis..ze had blijkbaar even afleiding nodig' zegt ze.'Graag gedaan hoor..ik hou van kinderen!' zeg ik. Ze pakt Lola van mijn schoot af.'Louis mag ik een knuffel?' vraagt Lola. Ik knik. Haar moeder zet haar op de grond. Ik geef haar een knuffel. Als ik los laat pak ze de hand van haar moeder.'Doei Louis!' zegt ze.'Doei Lola' zeg ik. Ze lopen weg.'Dat is Louis van One Direction' hoor ik Lola nog net zeggen. Ik sta op en loop naar buiten. Ik ga in mijn auto zitten en met een brok in mijn keel rij ik weg...

Votes

Bij 3 comments ga ik verder