Milioner I Ja

Rozdział 5

Poniedziałek, 14 listopad
Od miesiąca moje życie jest straszne. Tom próbował wiele razy się ze mną skontaktować, ale ja nie chce mu marnować życia na opiece na demną. Od miesiąca nie chodziłam do szkoły.
Siedziałam w swoim pokoju i czytałam książke gdy nagle zadzwonił dzwonek do drzwi.
- Sam masz gościa.
Do pokoju wszedł Tom.
- Sam dlaczego nie odpisujesz na moje SMS i nie odbierasz moich telefonów.
- Nie chce ci niszczyć życia.
- Ale ty mi nie niszczysz życia.
- Ale ja wiem, że ty nie chcesz mieć dziewczyny kaleki.
- A skąd ty wiesz czego ja chce.
- No nie wiem?
- Właśnie. Sam ja cię kocham i tylko z tobą chce być.
Tom złapał mnie za ręke i przytulił się do mnie, a ja zrozumiałam, że odtrąciłam od siebie kogoś kogo kocham.
Piątek, 18 listopad
Tom przychodził do mnie codziennie po szkole. Chodził na spacery i spędzał czas. Chodził ze mną też na rehabilitacje.
- Sam może przyszłabyś do mnie? Dawno już u mnie nie byłaś.
- Sama nie wiem. Twoja mama się zgodzi?
- Moja mama teraz ciągle siedzi i pracy, bo ojciec pojechał w delegacje.
- No dobra.
Przyjechałam do Toma. Weszliśmy do środka i poszliśmy do salonu. Tom pomógł mi przemieścić się na kanape. Usiadł obok mnie i przytulił. Rozmawialiśmy, śmialiśmy się czas mijał nam błyskawicznie.
Miałam dzisiaj rehabilitacje na godzine 16. Mama nie mogła jechać ze mną, więc poprosiłam Toma, aby pojechał ze mną. Po rehabilitacji przyjechaliśmy do mnie. Moi rodzice pozwolili zostać mu na noc. Około 23 siedzieliśmy w moim pokoju. Ja przytulona do niego, a on do mnie. Poczułam jego ręce na mojej skórze i zanim się obejrzałam jego ręce weszły pod moją bluzke. Całowaliśmy się. Ta chwila była najlepszą chwilą (chyba) w moim życiu.
Czwartek, 22 grudzień
Moja rehabilitacja sprawia, że robie postępy. Powoli zaczynam czuć swoje nogi, ale nadal nie moge chodzić. Tom bardzo mi pomagał w rehabilitacji. Nie długo święta. Moi rodzice postanowili zaprosić Toma, ale ja nie byłam do tego przekonana.