31 NSFW DAYS WITH CHEKOVSULU

Day 11 : Almost getting caught

Day 11 : Almost getting caught

Pavel Chekov x Hikaru Sulu
R..
เจ้าเชคอฟ ใครให้ทำตรงเน้เล่า!

------

"อึก..อื้ออ..."

ซูลูครางในลำคอระหว่างที่ตอบรับจูบร้อนจากเด็กตรงหน้า ลิ้นนุ่มชื้นพัวพันกันจนสติเขาแทบหลุดลอย รู้ตัวอีกทีก็หลังแนบชิดกับผนัง เขาเป็นฝ่ายถอนจูบออกก่อนเมื่อเริ่มจะขาดอากาศหายใจ

"ช..เชคอฟ" เขาเสียงสั่นเมื่อเจ้าของชื่อเริ่มเล้าโลมลำคอ มือสอดเข้าใต้เสื้อสีเหลืองอย่างซุกซน "น..ไหนว่าแค่จูบ"

"ก็คุณ...คุณน่ารักก่อน" เชคอฟตอบ เงยหน้าขึ้นมอง "ผมทำต่อนะ?"

"ก็ไปทำที่ห้องสิ!"

"ตรงนี้ก็ไม่มีใครเห็นหรอกครับ"

พวกเขาเพิ่งจะออกจากเวรเมื่อสิบนาทีก่อน เพราะงั้นคงไม่มีปัญหาเรื่องไปช้า แถมทางเดินตรงนี้ก็เป็นส่วนที่ไม่ค่อยมีคนเดินผ่านอยู่แล้ว เรียกได้ว่า...เกือบจะสาธารณะ

เอาเถอะ เรื่องนั้นค่อยว่ากันทีหลัง เชคอฟหอบหายใจอย่างตื่นเต้น ก้มลงช่วงชิงความหวานบนผิวกายใต้เสื้อ ซูลูกัดปากแน่นจนแทบช้ำ แต่เสียงก็ยังหลุดลอดออกมาจนได้

"อย่ากัดปาก" คนเด็กกว่าออกคำสั่งระหว่างที่ปลดกางเกงอีกฝ่ายแล้วยกตัวขึ้นมาในอ้อมแขนอย่างง่ายดาย

ซูลูหอบหายใจ จูบลำคอขาวแผ่วเบาก่อนที่จะสะดุ้งเฮือก กอดอีกฝ่ายแน่นเมื่อนิ้วเรียวสอดเข้ามาในร่าง

"อ๊า อะ ก็เดี๋ยวมีใครได้ยิน.." ซูลูตอบ "ต-ตรงนี้มันใกล้ทางเดินใหญ่นะ"

เจ้าเด็กรัสเซียกระตุกยิ้ม "ก็ให้เขาได้ยินไปสิครับ"

"เชคอฟ!"

"ผมล้อเล่น" หนุ่มน้อยทำหน้าซื่อก่อนจะดึงความสนใจของซูลูด้วยการหมุนนิ้วด้านในทำให้คนโตกว่าครางอือ มือกำเสื้ออีกฝ่ายแน่นก่อนที่เชคอฟจะทำให้เขาเงียบลงด้วยการจูบอีกครั้ง

เขาดันซูลูติดผนังมากพอที่จะปล่อยมือได้ อีกข้างที่ว่างช่วยปรนเปรอให้ก่อนจะสอดเข้าไปอีกนิ้ว แตะเข้าที่จุดอ่อนไหวในระหว่างที่เขาจูบเก็บเสียงครางของอีกฝ่ายซ้ำไปซ้ำมา

"อ..อื้มมม"

ซูลูทนไม่ไหวกับการถูกกระตุ้นทุกทาง ชายหนุ่มปลดปล่อยออกมาในมือของเชคอฟอย่างง่ายดาย เขาหอบหายใจหนัก กำลังจะพูดให้อีกฝ่ายกลับไปที่ห้อง—

กึก

เสียงเดินที่ใกล้เข้ามาทำให้ทั้งสองสะดุ้งเฮือก เชคอฟรีบพลิกตัวอีกคนให้เข้าไปอยู่หลังเสา เขาโผล่หน้าออกไปดูก่อนจะพบเข้ากับเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง

"เฮ้ เจอพอดีเลย เจ้าเด็กรัสเซีย"

"ค..ค-ครับ??"

"ทำอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ"

"ม..ไม่มีอะไรครับ" เชคอฟยิ้ม เหลือบตามองด้านในนิดหน่อยและกลับไปมองอีกฝ่ายอีกครั้ง "มีอะไรเหรอครับ?"

"สก็อตตี้อยากเจอนายน่ะ"

"อ-โอเคครับ เดี๋ยวผมไป"

เชคอฟหัวเราะแหะๆ ให้ มองอีกฝ่ายพยักหน้าและเดินจากไปก่อนที่จะหันมามองหน้าคนตรงหน้า มืดไปหน่อยแต่ก็ยังเห็นใบหน้าแดงเรื่อชัดเจน

เกือบจะโดนจับได้แล้วเชียว

"..นายจะปล่อยให้ฉันรอ?" ซูลูถามพลางจ้องเว้าวอน สบกับดวงตาสีเขียวนั้นก่อนที่เชคอฟจะยิ้มออกมา

"คุณทำหน้าแบบนี้ สก็อตตี้ต่างหากครับที่ต้องรอ"

END.