Cuts ft. Nash Grier

Chapter 11

👻Jennifer👻

De deur wordt open gegooid en verstoord dus ook onze kus. "NAASSH JE BENT ALWEERR TE LAAT" cameron staat in de deur opening. Hij ziet ons staan en zucht geïrriteerd. "Sorry het komt door mij" stotter ik. Cam kijkt op. "Dat wisten we toch allang tjees" er schieten tranen in mn ogen. Nash geeft me een tedere kus op mijn lippen en zegt nog stilletjes "goodbye.." Ik zeg het snel terug. Ze lopen de deur uit en ik hoor ze zacht smoezen. "Nash je moet echt stoppen met Jennifer te bezoeken ze is niet goed voor je. Ze lijd je af . Je moet ook aan ons denken! Bro's before ho's!!" De tranen rollen over mijn wangen. Hij noemde me een hoer.. Zo noemde Casper me ook altijd.. Nash wilt wat zeggen maar ik kan het al niet meer horen, want ze lopen weg. Vanavond krijg ik mijn derde chemo..

🕰tijdsprong tot chemo🕰

"Jennifer kom maar mee" het bed wordt verschoven en ik wordt naar de OK gereden. (A/N OK is operatie kamerr xx) voor ik het weet lig ik weer te slapen

                    🖱

Als ik wakker wordt zie ik dokters zitten. "Jennifer.. We hebben slecht nieuws..." Ik neem een slok water, maar verslik me dan ook als ik dit hoor. "Wat..?" Ik zie ze slikken. "De chemo's slaan niet aan en de kanker is uitgezaaid naar je hersens, we kunnen je niet meer helpen.." Ik barst in tranen uit. "Hoelang nog?" Vraag ik met een trillende stem? "Hooguit 5 maanden" dat was het moment dat ik brak...
"Kan ik alstublieft vandaag naar een vriend gaan?" Ze knikken. Ik kleed me aan en doe mijn haar in een messy-bun. Ik loop de kamer uit en regelrecht naar Nash toe. Als ik aan kom klop ik op de deur. Cam doet open en kijkt me afkeurend aan. "M-mag ik N-nash zien?" Hij rolt zijn ogen, maar laat me dan toch naar binnen. Ik klop op Nash' deur. "Binnen" hoor ik een zachte stem. Ik loop rustig naar binnen en zie Nash achter zijn bureau zitten met zijn rug naar me toe. Ik sla mijn armen om hem heen en geef hem een kus in zijn nek. Hij draait zich langzaam om "JENNIEE" schreeuwt hij als een klein kind. Hij geeft me een knuffel. Hij gaat opeens rond rennen en stuiteren. "Na-" "Jenn-" zeggen we tegelijk. "Jij eerst zeg ik hem als ik vlug een kus op zijn lippen druk. "IK GA OP TOUR!!" Schreeuwt Nash. "Voor hoelang" vraag ik onzeker. "5 MAAANDEENNN" schreeuwt hij blij. De tranen wellen op in mijn ogen. "Kan ik mee op tour?" Vraag ik met trillende stem. Hij schudt triest zijn hoofd. Ik barst in huilen uit. "Shhh stil maar je hebt nog een heel leven voor je." De woorden die hij net zei breken mijn hart. "Nash dat wou ik je vertellen.. Ik heb geen heel leven voor me..😭" hij kijkt me verbaasd en lijkt het zich dan pas te beseffen. "Hoelang nog..?" Vraagt hij met tranen in zijn ogen.. "5 maanden" snik ik. Nash geeft me een knuffel en samen lopen we naar beneden. Als we de woonkamer inlopen zien we iedereen zitten. Ongemakkelijk staar ik naar de grond. "Waarom huilen jullie zo?" Vragen matt en Jack J tegelijk. Ik slik. Nu moet ik ze het wel vertellen. "Nou jullie gaan 5 maanden op tour." Ze knikken. "Ja en jij mag niet mee, wat een geluk hebben wij" zegt Cam. Ik krijg tranen in mijn ogen. "Cam shut up!" Sist Mahogany. "Alleen ik heb nog maar 5 maanden.." Fluister ik zachtjes..

👻600 words👻
Sorryyy voor zooolang niet uploaden allerlij shit. Ik euh heb geprobeerd zoveel mogelijk tw schrijven en ik moest sirieus huilen toen ik dit schreef. NEEEE HET BOEK IS BIJNA TEN EINDEEE!!😭😭😭 ik weet niet zeker of ik nog een tweede deel ga maken, MAAR wees gerust ik maak sws nog wel 5/6 chapterzzzz💁🏽👏🏽
Xx loutjeeeh