p.o.v. Marijn.
Ik word langzaam wakker en doe voorzichtig mijn ogen open, Daan houd mn hand vast. 'awhh hij slaapt' denk ik bij mezelf. Ik knijp zachtjes in zijn hand en hij word wakker. 'Goedemorgen beauty' zegt hij zacht en geeft me een kus. 'Goedemorgen lieverd' zeg ik. 'Wat is er gebeurt?' vraag ik, 'Ik probeer het me te herinneren maar het lukt niet'. 'Hoeft ook niet' zegt Daan zacht en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Daan staat op en gaat even zijn vest halen. Dan voel ik me opeens benauwd en voel steken in mijn hart. 'DAAAN !' Ik probeer zo hard mogelijk te roepen . 'DAAN' ik gil het uit van de pijn.
p.o.v. Daan.
'DAAAN!' hoor ik opeens ik ren terug naar de kamer. 'DAAN!' Dan hoor ik haar gillen. Ik pak haar hand en druk op en rode knopje. Allemaal dokters en ik moet de kamer uit. Owen en Christine zitten buiten. Ik ga naast ze zitten en barst in huilen uit. 'ze heeft een aanval ofzo! Ik kan er niet tegen om haar in pijn te zien' zeg ik door mijn snikken heen. 'Het komt wel goed' zegt christine zacht en ze geeft me een knuffel. Owen geeft me een brohug 'Ze word beter man, dat weet ik zeker'. Dan komt de dokter naar buiten en vraagt of ik mee wil komen.