Κεφάλαιο 15ο

226 40 19
                                    

"Είσαι εντάξει φίλε;;" με ρώτησε ο Max και μόνο τότε κατάλαβα ότι έκλεγα.

"Όχι!". Αλλά συνέχισα να κλαίω και να κλαίω και να κλαίω.

"Ρε έγινε τώρα;;" ρώτησε ο Max.

"Θα-θα-θα πεθάνει..."

"Χευ, όχι δεν πρόκειται να πεθάνει!". Ο Siva με έτριψε απαλά στην πλάτη με το χέρι του και με πείρε μια αγκαλιά.

"Σχεδόν έχει πέσει σε κατάθλιψη! Ποτέ δεν το ήθελα αυτό για εκείνη! Αυτός ο χωρισμός υποτίθεται οτι ήταν πιο εύκολος και για τους δυό μας, αλλά το μόνο που προκαλεί είναι πόνο και θρήνο. Γιατί με πονάει τόσο πολύ να μην την έχω στην ζωή μου;;"

"Well you only need the light when it's burning low..." τραγούδησε ο Max.

"Only miss the sun when it's starts to snow..." συνέχισε ο Jay.

"Only know you love her when you let her go..." πρόσθεσε ο Siva.
"And you let her go..." τελείωσε ο Max, για να ξαναρχίσουν όλοι μαζί ταυτόχρονα.

"Staring at the bottom of your glass

Hoping one day you'll make a dream last

But dreams come slow and they go so fast

You see her when you close your eyes

Maybe one day you'll understand why

Everything you touch surely dies

But you only need the light when it's burning low

Only miss the sun when it starts to snow

Only now you love her when you let her go

Only know you've been high when you're feeling low

Only hate the road when you're missing home

Only know you love her when you let her go

Staring at the ceiling in the dark

Same old empty feeling in the heart

'Cause love comes slow and it goes so fast

Well you see her when you fall asleep

Never to touch and never to keep

'Cause you loved her too much

And you dived too deep

Well you only need the light when it's burning low

Only miss the sun when it starts to snow

Only know you love her when you let her go

Only know you've been high when you're feeling low

Only hate the road when you're missing home

Only know you love her when you let her go..."

Έκλεγα ακόμα για όλη την διάρκεια του τραγουδιού. Εννοώ, πως ήξερα ότι αγαπώ την Jenny, την αγαπώ ΠΟΛΎ, αλλά νόμιζα ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω χωρίς αυτήν. Δεν είχα σκεφτεί ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι θα προσπαθούσα να αυτοκτονήσω με ένα μαχαίρι στην καρδιά, ή ότι θα καταρρεύσω φωνάζοντας και ουρλιάζοντας. Απλά πίστευα ότι θα ήταν ένας χωρισμός σαν και όλους τους άλλους. Να είμαι αναστατωμένος για μια δυό μέρες και μετά να αρχίζω τα πάρτι και λοιπά.

Abandoned|| Book 2 -Sequel to OrphanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon