Nag-aaral na Nerd *cliicckk*
Nangungulangot na boy *cliicckk*
" nakakainis talaga yung guy no?" - girl classmte #1
' oo nga, pero exiting na yung story. hehe" - girl classmate #2
*cliicckk*
" grabe pare, talo nanaman ako sayo kahapon ah!" - boy classmate#1
" talaga pre? talo ka nanaman pfft." - boy classmate #2
" sabi ko naman sayo eh. Wala kang panama sakin sa Dota! hahaha" - boy classmate #3
*cliicckk*
" Sir Denis is Coming!!!"- sigaw ni classmate
*cliicckk*
nag sibalikan kaagad ang mga tao sa room sa proper seats nila. grabe lang ah, one second their chatting like no tomorrow tas narinig lang nilanng parating na si Sir, parang kidlat ang kilos sa bilis.
"good morning class"- bati ni Sir *cliicck*
" good morning Sir!"- bati din namin sakanya.
" tss. ano namang maganda sa morning aber?'- bulong ni classmate sa katabi niya.
' haha. sira ka talaga courts" - balik naman nung katabi niya
*cliicck*
" mind to share something in the class what the two of you are talking about, ladies?"- sabi ni sir na nakataas ang kilay.
*cliicckk*
' a-ah, i-its nothing Sir"- hinging paumanhin nila.
*cliicckk*
"fine, you may take your seats"
Umupo na kami at nagsimula ng mag discuss ni Sir about Biology.
It's the second week of class, so it means that kakasimula palang ng pasukan.
I'm a Loner. and that's the very fact. I'm a total invisible in everyone's sight . Even teacher's barely know me. They always ask questions to me like "Excuse me miss, but are you a transferee?", " Are you new here?". Ganyan ang palaging naririnig everytime I approach someone.
Maybe because I too, don't want to hang out with anyone else.
If nagtataka kayo kung anong gingawa ko kanina, Well I was taking pictures with my precious camera. Itong camerang ito lang ata ang palagi kong kasama eh. Without it, i feel like a puzzle with a missing piece. Kaya never ko tong hinihiwalay sa akin. It's one of the things I treasure the most. Ito lang ang ala-alang natira sa akin when my father passed away,
with the same disease that I have...
Well, yes. I'm one of those unlucky person out there that in early age, I have this kind of disease. I think God is punishing me without any reason. But i know God won't do such thing.
I always take pictures because even in one second...
I may forgot what I just did.
that's my disease... daig ko pa nga ang matanda na madali lang makalimot eh.
Kaya nga, gamit ang camerang to, I'm trying to remember some moments in my life.
"...so this s all about the b--".
*SLAM*
"*pant* *pant* good *pant* morning po Sir Denis!" sabi nung guy na kadarating lang, with matching saludo pa talaga. -__-
' kyahhh! si Jake!"
" waah! oo nga! akala ko talaga ng transfer na siya"
" ang swerte naman natin, kaklase natin siya"
' Ang cute parin talaga niya noh?"
"anong cute? gwapo yan, girl no."
sabi mostly ng girls sa classroom.
" oh, so, Mr. Tan, your back from your vacation. How's your father?'- tanong ni Sir
" he's fine po si Sir"- sabay smile pa niya.
" Ok, so aah, where do you wat to seat?"
nagtingin tingin yung guy sa maaaring upuan niya ng naputa sa akin ang tingin niya. ako naman, eh, oh well, what am I suppossed to react? kaya tinignan ko nalang din siya with a blank expression. -__-'
pero nagulat ako ng bigla siyang ngumiti at tinoro yung bakanteng upuan sa gilid ko.
"dun nalang po siguro Sir"
" sa likod? are you sure Mr. Tan? I mean is it ok to seat over there?"
" ah yup. bakit po Sir?"
' ah. *ehem*. ok. sit beside Miss.... aah.,, Miss...what's your name again?"
" Angel Athena Suarez po Sir"
" ah yes. so take your sit Mr. Tan"
"thank you Sir"
umupo na si Mr. aaahh. ahm. basta yung bagong guy na cute na gwapo DAW, dun sa bakanteng upua sa tabi ko. nakikinig lang ako ng mabuti kay Sir ng maramdaman kung may nakatingin sa akin.
"bakit?"
nag smile siya tas sabing
"your cute"
o-k? ako cute? weh? di nga?

BINABASA MO ANG
The camera girl
Teen FictionThis is a short storya about a girl who don't want to forget anything and everything.