Vergeef me 04

153 4 1
                                    

'Alle sprookjes hebben met elkaar gemeen dat zij zich bezighouden met het verlangen en niet met de vervulling.'

                                                                               - Vergeef me -

                                                                                   Chapter 4

Ooit zal ik vertellen wat je voor me betekent, ooit zal je weten dat je meer voor me bent dan een gewoon persoon.

Dan eender welke persoon hier op aarde.

Meer dan wie dan ook, ookal kan dat eigenlijk niet, ookal mag dat eigenlijk niet.

Ik denk terug aan de tijd dat je nog wel gewoon 'iemand' was voor me, maar die tijd kan ik mij eerlijk gezegd amper of niet herinneren.

Als iemand iets voorstelt naar de toekomst toe dan zie ik de toekomst met jou, maar dat is natuurlijk absurd en onmogelijk, dat weet ik wel zeker.

Dit stuk is lang een wit blad gebleven, gewoon omdat ik het allemaal niet meer weet.

Ik weet wat jij voor me betekend, wat jij voor me bent..

Wel, alles.

Alles, mijn droom, mijn doorzettingsvermogen, mijn wereld, mijn leven, mijn zuurstof, mijn kracht en vooral mijn hoop.

Hoop.

Hoop doet leven zeggen ze altijd en eigenlijk is dat ook wel zo.

Ik leef naar de moment dat ik weet dat ik jou ga zien en 'hoop' dan dat je me ook ziet staan.

Hoop is iets moois maar ook zoiets verschrikkelijk.

Heel ons leven bestaat uit hoop, ik zeg bewust ons.

Want gewone vrienden kijken niet 'zo' naar elkaar, zo uitdagend en zo speels en...

Liefdevol.

'Wij gaan slapen hé Lena' daar komt mijn mama weer de kamer in.

Vlug klik ik weg met wat ik bezig was, al twee dagen leef ik terug getrokken op mijn kamertje achter mijn laptop.

Skype..

Skype was mijn reddingsmiddel om te kunnen overleven zonder jou..

Tot in het midden van de nacht. 

'Ik wou dat je hier was' dit wordt het vaakst herhaald in ons gesprek, het vermoord me.

Ik heb zo vaak de neiging hebben om gewoon, ik zie je graag te zeggen.

In mijn dromen zeg ik het zo vaak tegen je, alleen jammer dat het in het echt niet zelfsprekend is.

Ik weet toch dat ik geen antwoord terug krijg, dus waarom zou ik het dan ook zeggen.

Waarom zou ik mezelf laten kwetsen door te geloven dat je van me houdt?

Maar aan de andere kant, waarom zou ik ook maar 1 seconde denken dat het niet kan?

'Alle sprookjes hebben met elkaar gemeen dat zij zich bezighouden met het verlangen en niet met de vervulling.'

Vergeef meWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu