Macho Hearts Series (Tagalog BxB)

Macho Hearts Book 3: Sakura Hearts [COMPLETED]

Macho Hearts Book 3: Sakura Hearts [COMPLETED]

Description:

SI HISAGI YUUTO ay nagsumikap na mamuhay ng normal sa piling ng kaniyang bagong pamilya at mga kaibigan sa Japan. Simula nang lisanin nila ang Pilipinas ay nangako siya sa sarili na hindi na mauulit pa ang kaniyang katangahan sa larangan ng pag-ibig -- ang kaniyang katangahan sa kauna-unahang lalake na minahal niya ng buong puso: si Kaneshiro Kiyoteru -- anak ng Yakuza, at kasabay niyang dumating sa Pilipinas noong mga bata pa sila.

Kailangan niyang maintindihan ang nararamdaman ni Kiyoteru at sumumpa siyang hindi haharap dito hanggat hindi niya nasusumpungan ang sagot sa kaniyang mga katanungan. Pinasiya niyang intindihin kung paano mag-isip ang isang anak ng Yakuza, at para magawa ito ay binalikan niya ang lugar kung saan isinilang at nagka-isip si Kiyoteru.

Dito niya makikilala ang pinsan at dating matalik na kaibigan ni Kiyoteru na si Kazuki -- ang masakit, hindi maganda ang naging simula ng kanilang pagkikita. Magiging hadlang ba si Kazuki upang masumpungan ni Yuuto ang sagot na hinahanap niya?

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Preview: Prologue [前奏]

"RELAX LANG YUU." Ang sabi ko sa aking sarili habang tahimik na binabaybay ang kahabaan ng pasilyo ng bath house na pinuntahan ko. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakapasok ako sa ganitong uri ng lugar. 

Naghahanap ako ng bakanteng silid para mag sauna, may isa nga lamang akong problema -- hindi ko mabasa ang nakasulat kaya hindi ako sigurado kung alin ang occupied at alin ang hindi. Kung bakit ba naman kasi hindi ko nadala ang cellphone ko. May naka-install kasi akong application doon na kayang isalin ang mga karakter na kanji sa Ingles kapag na-scan.

May paraan naman para malaman ko kung may tao sa loob. Una, puwede akong makinig sa mga kaluskos o tinig kung gagalaw o magsasalita iyong nasa loob. Kaya lamang, bihira itong mangyari dahil madalas na tahimik lamang na umuupo ang mga Hapon sa kanilang pwesto hanggang sa matapos sila sa pagpapapawis. Ang isang paraan naman ay kung dahan-dahan kong bubuksan ang sliding door: kapag hindi ito natinag, ibig sabihin may tao sa loob. 

Subalit may isa pa akong problema sa mga paraang ito: ang bath house na pinuntahan ko ay iyong dinadayo ng mga miyembro ng Yakuza. Kapag may nakapansin sa ginagawa ko, maaari nila akong paghinalaan bilang kaaway at sigurado akong tapos na ang karir ko dito sa Japan.

Nilingon ko ang isang grupo ng mga Yakuza na nagkukumpulan sa isang bathtub sa di-kalayuan -- bagama't mukhang abala sila sa pag-uusap, ang mga mata naman nila ay hindi mapalagay at patuloy lamang na nagmamasid sa paligid. Sa kabilang bahagi ay pareho lang ang eksena. Hindi na yata ako makakapag-sauna.

Babalik na lang sana ako sa tub upang magbabad sa mainit na tubig nang mapansin ko ang isang pintuan na bahagyang nakasara. Sa wakas, may bakante'ng silid! Dali-dali akong lumapit sa pintuan at mabilis itong itinulak pa-gilid upang makapasok ako.

Hindi ko inaasahan ang sumunod na nasaksihan ng aking mga mata: isang lalakeng parang ka-edad ko lamang, at tadtad ng tattoo sa likod, ang abala sa kaniyang ginagawa -- tinitira niya sa puwet ang isang mas batang lalake na sa tantiya ko ay nasa labing-apat o labing-limang taong gulang pa lamang.

Sa gulat ko ay mabilis akong umatras palabas ng silid at isasara ko na rin sana ang pintuan subalit huli na. Nakita na ako ng lalakeng puro tato! Mabilis niyang hinugot ang kaniyang batuta mula sa likuran ng bata at dali-dali niya akong nilapitan.

Nahablot ng lalake ang aking braso at napaka-higpit ng pagkakahawak niya rito. Nagpumilit pa akong kumawala subalit sa ganitong akto namin napukaw ang atensiyon ng mga Hapon na nasa tub. At para bagang naalarma sila sa nakita, hindi nila inalitana na lahat sila ay walang saplot sa katawan at dali-dali silang sumugod sa amin upang palibutan kaming dalawa. Nagsalita ang isa sa kanila:

"Kazuki-sama!" Tinawag nito ang lalakeng puro tato. "Sinaktan ka ba ng lalakeng ito?"  Nakaturo naman siya sa akin.

Kazuki pala ang pangalan ng tatuang lalake na ito; tapos ay tinawag siya bilang "Kazuki-sama". Sandali lang -- marami siyang tattoo sa likod at may titulo siyang "sama" -- Ampota! Yakuza boss ba ang lalakeng ito?! Kailangang maka-alis na ako rito!

"Paumanhin." Wika ko kay Kazuki. "Hindi ko sinasadya. Uuwi na lang po ako..."

Hindi ako pinansin ni Kazuki. Bagkus ay hinawakan niya ang isa ko pang braso at hinatak niya ako palapit sa kaniya. Sa sobrang lapit ko ay naramdaman ko pang tumusok sa tiyan ko ang nangangalit niyang alaga. Dito ko rin napansin na guwapo siya; matangos ang kaniyang ilong at kissable ang mga labi.  Ang totoo, may pagkakahawig pa siya sa matalik kong kaibigan: ang heart throb na si Kiyoteru. Pipikit na sana ako upang hintaying magdikit ang aming mga labi nang bigla akong matauhan.

Sandali nga! Ano ba itong naiisip ko? Hello, Hisagi Yuuto: mapapatay ka na po. Mamaya ka na magpantasiya! Muli akong nagpumiglas upang tangkaing makawala sa gulong napasok ko. Dito na nagsalita si Kazuki:

"Palalampasin kita ngayon," aniya. "Pero huwag ka nang magpapakita ulit sa akin. Sa oras na makita kita ulit -- patay ka na!"

Dito ako biglang pinawisan ng malamig. Sa talim ng mga tingin ni Kazuki ay walang duda na seryoso siya sa sinabi niya. 

Kahit na nanginginig pa ang aking mga tuhod ay sinikap kong makabalik sa locker room upang makapagbihis. Dali-dali akong tumalilis palabas ng bath house at pinara ang unang taxi na bumungad sa akin.

"Ihatid niyo po ako sa Shinjuku station." Pakiusap ko sa driver ng taxi.

Iyon lang at mabilis nang humarurot ang sasakyan patungo sa istasyon ng tren na magdadala sa akin pabalik sa aming tahanan.