Renee Delilah Parker opisałaby siebie w trzech słowach - szalona, ambitna, zabawna. Nie należy do grzecznych dziewczynek. Łatwo wpada w tarapaty, nie słucha rodziców i często wymyka się nocami z domu. Po zakończeniu nauki zamierza się skupić na swoj...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kiedy siadam na trybunach, nadal jestem w szoku.
Bo jak inaczej mam zareagować na wieść, że moja przyjaciółka pieprzy się z Niallem Horanem, a w dodatku twierdzi, że jest jej z nim dobrze jak z nikim innym?
Nie potrafię tego zrozumieć i chyba oszaleję, jeśli nie podzielę się tą informacją z Jakiem, Jedem albo Sophią.
A tak w ogóle, gdzie ona się podziewa?
Wysyłam jej wiadomość, ale ona odpisuje tylko, że zaraz do mnie dołączy. Nie kłopoczę się odpowiedzią. Nie mogę się skoncentrować na niczym innym niż na fakcie, że Perrie i Niall uprawiali seks... Nie, poprawka – że Perrie i Niall uprawiają seks.
Parę minut później chłopcy wybiegają na boisko, a obok mnie zjawia się Sophia, na jej ustach gości szeroki uśmiech.
– Co ta za uśmieszki? – pytam na widok jej radosnej miny.
– Liam Payne właśnie się ze mną przywitał. On jest taki boski, Rey. Przysięgam. – Robi maślane oczy i patrzy na mnie, natychmiast marszcząc czoło. Wie, że coś nie gra. – Co się stało?
– Cóż, przekazano mi tragiczne wieści.
Pewnie trochę przesadzam z całą tą tajemniczością, bo jej twarz poważnieje.
– Co się stało? – powtarza. – O Boże, to coś złego.
– Dobrze. – Spełnia moją prośbę i przygląda mi się z konsternacją.
– Okej. Perrie zwierzyła mi się ze swojego romansu z Niallem. – Wzdrygam się. – To przecież...
Sophia widocznie się rozluźnia.
– Oszalałaś?! Myślałam, że stało się coś okropnego.
– To jest kurewsko okropne! Sophia, jedna z moich przyjaciółek miała w sobie penisa Nialla Horana...
– Stop, nie, przestań. Słuchaj, to ich sprawa, nie twoja. I niby czemu tak się tym przejmujesz? Chyba nie jesteś zazdrosna, co? – Szturcha mnie łokciem w bok.
– Co? Nie! Jak możesz? – sapię i dramatycznym gestem przyciskam dłoń do serca. – Jeszcze nikt mnie tak nigdy nie obraził.
– To czemu się tym przejmujesz?
– Bo... to jest Niall Horan. Spodziewałam się, że Perrie będzie miała wyższe wymagania i tak dalej. – Zerkam na murawę. – Zresztą nieważne. Zapomnijmy o tym.
Sophia przytakuje w zgodzie i skupia się na zawodnikach, którzy tłumaczą kandydatom, co powinni robić, gdy zjawi się trener.
Jestem podekscytowana tym, że Jason również tu jest i próbuje się dostać do szkolnej drużyny. Od dzieciaka kocha piłkę nożną, lecz dotąd nie miał okazji brać udziału w naborze, bo w jego poprzedniej szkole grali jedynie w lacrosse.
