Vrijheid

10 2 0
                                    

Ik rende weg met Wilko in het bos. Hij beloofde me dat alles goed ging komen. En dat had ik ook gedacht totdat hij me opeens meetrok in een of ander eng hutje dat middenin het donkere woud stond en het was omsingeld door allemaal wachters. Maar deze wachters waren niet van het kasteel van Wilko en zijn broer.

Toen ik aan Wilko vroeg van wie deze wachters waren zei hij:"Daar zul je vroeg genoeg achter komen". Ik begreep er niks van tot ik opeens wat beter zag in het hutje. Daar op de bank zat een man. De man kwam me bekend voor. En toen wist ik het.

Hij was de man die ik altijd zag in mijn droom vroeger. Elke nacht droomde ik hetzelfde. En toen viel ik opeens flauw.

Ik word wakker in een mooie kamer. Alle meubels zijn zwart met goud afgewerkt. Dan zie ik de dienstmeisjes mijn bed opruimen en het bad gereed maken. "Lavendel of vanille?" vraagt de kleinste dienstmeid. "Euhm... Lavendel" zeg ik uiteindelijk en niet veel later zit ik in een bad en de heerlijke geur van lavendel verspreid zich door de hele ruimte. Na het bad is het tijd om me om te kleden. Er liggen 3 prachtige baljurken klaar waaruit ik mocht kiezen. De eerste was pikzwart en was versierd met de sierlijkste en mooiste gouden lijnen. De tweede jurk was bloedrood met een glitterend zwarte korset. De laatste jurk was een koningsblauwe jurk die me deed denken aan de jurk van Assepoester. Ik kies uiteindelijk voor de eerste baljurk en direct zijn de dienstmeisjes er weer om mijn haar en make up te doen. Mijn haar word in grote krullen los over mijn schouders gelegd met slechts twee plukjes die vast worden gemaakt aan elkaar. Mijn make up bestaat vooral uit zwart en bloedrode lippenstift. Tot slot worden mij louboutins aangedaan en mooie gouden oorbellen. Met een mooie gouden ketting met een simpele diamant in het midden is mijn look compleet.

"Dat duurde lang" Blij keek ik om en daar zag ik hem staan. De man van mijn dromen. "Ja het duurt lang om er zo goed uit te zien hoor" antwoord ik terwijl ik naar hem toe loop. "Dat kan ik geloven" zegt hij en hij drukt zachtjes zijn lippen op de mijne.

"Oh Bryce ik kan niet wachten om eindelijk de jouwe te worden."
"Ja mijn liefste nog eventjes geduld en we zullen voor altijd bij elkaar zijn"
"Je weet dat ik niet lang meer heb."
"Dat weet ik maar ik beloof dat je niet lang meer nodig zult hebben."
"Bryce.."
"Ja"
"Beloof je me dat je me nooit zult verlaten wat er ook gebeurd."
"Ja dat doe ik. Maar eerst gaan we genieten van ons verlovingsfeest."

Ik word wakkergeschud door Bryce die al heel de tijd aan het roepen is dat ik wakker moet worden.

"Wie ben jij?"
"Ik ben Bryce en ik ga je eindelijk terug naar huis brengen mijn liefste."

Bay's choice Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu