Gunlerden pazartesi saat 08.30 gune guzel bir baslangıç ;desem olmazdı çünkü çok heycanlı ve endişeliydim yeni bir hayat ,yeni arkadaslar ve yeni okulumda ilk gunüm bunca acıdan ve ozlemden sonra nasıl alısacaktım
Sınıfa girdim derse geç kalmıştım sınıftakiler bana baktı ve şaşkın şaşkın bakıyorlardı anlıyordum onları bir lise 4 ogrencisine gore cok buyu gösteriyordum evet hayat yormuştu beni yaşlandırmıştı.....
Son dersti ben çok yorulmuş ve sınıftakilele tek bir kelime konusmamıstım zaten. Arda geldi yanıma adımı sordu tanıştı iyi çocuğa benziyordu ama insan guvenebirmi bunca şeyden sonra insanlara ???
Biraz sustuktan sonra emre dedim,benim adım ve yine sustum
"Susmak gerekir bazen haykırıp baģırmak istediğin halde"
İki hafta geçmisti ve tek konuştuğum kişiydi arda iyi çocuktu anlatmayacağımı biliyordu ondan sormuyordu boyle davranmamın sebebini
Artık anlamıştım boyle davranmanın bana zarar verecegını
Yeni arkadaşlar edinmiş artık unutuyor gibiydim ta o gune kadar geçmisime goturen o gune kadar
Devamı gelecek......
