Kur Zgjedh Zemra

Jelaous

Françesko e kishte shoqeruar serish per ne shkolle ku i duhej te prezantonte projektin dhe meqe ishte erresuar, kishte qendruar duke e pritur derisa ajo doli.

-He si te shkoi.

-Super. E dallova ne ftyren e pedagogut se i pelqevi prezantimi jem.

-Po ty nuk te mbyllet goja njehere, sigurisht.

-A e shef se nuk asht gja e keqe me ken llapazane.

-Eja tani mjaft fole.

Sapo hapi deren e makines nje dore e forte e shtrengoi nga prapa.
-Zemer!

U kthye ne çast dhe para saj u shfaq Hektori. Plaga mendonte se i ishte sheruar, por tani qe e kishte perballe nuk dinte si te reagonte.
-Ca don?

-Me ka marr malli per ty shpirti jem. Ke ndrru numer edhe apartament, mezi arrita per me te gjet.

-Te ka shku rruga kot. Ik se une nuk jam ma ngusht per ty. Nuk me ka marr malli aspak.

Ai e kapi per beli duke e afruar tek fytyra e tij.
-Te ka marr malli, e di se nuk munesh me i harru puthjet e mia.

Roseles i kishin ngecur fjalet ne fyt, kur dora e Françeskos e terhoqi nga Hektori.
-Ajo te ka zevendesuar tashme.

-Ashtu edhe me ken? Me ty?

-Po.

Hektori buzeqeshi i sforcuar.
-E njof Roselen mir. Ajo i ka pas gjithmon inad jugort. Me thuj zemer seriozisht je lidh me kyt..... tipin?
Kete here ai u mat dhe nuk e quajti pederast, pasi e kishte kuptuar forcen e tij.

-Po. Mos meno se je i pazevendsushem.
Iu pergjigj ajo. Per Hektorin ishin si thika neper trup ato fjale, prandaj refuzoi t'i pranonte.
-Nuk je lidh me te... ti nuk je vajz si lidhesh prej inadit.

-Nuk sjellet bota rreth tejet Hektor, te kam harru.

-Pse syt e tu thojn gja tjeter.
Françesko e kuptoi se Rosela po thyhej, prandaj e kapi nga pas qafes duke e afruar tek buzet e tij. I dha nje puthje te lehte. Buzet e saj te buta dukeshin te habitura nga ai veprim, por nuk e refuzuan. Ishin bashkuar per te bere Hektorin te mendonte se jane te lidhur... por tani ajo arsye ishte harruar.

Dalloi sesi zemra e saj filloi te rrihte e frikesuar. Duart qe mbeshteteshin ne kraharorin e tij tentuan dy here te shtyheshin, por ai nuk e lejoi. Nuk deshi te ndahej nga puthja e saj. E kishte kuptuar çfare u mungonte puthjeve te Melises. Iu mungonte Rosa e tij e shemtuar. Emocioni qe ajo i falte.

Te treten here Rosela i dha nje te shtyre me te forte duke u larguar nga perqafimi i tij.
-Hektori iku.

-Ky ishte qellimi. A nuk ishte kjo ajo qe ti doje?

Ajo uli syte.
-Po... faleminers.

-Nuk ka gje Rose. Eja te ikim ne shtepi tani.

Kur hyne ne makine, mbizoteroi nje heshtje e gjate derisa Rosela e theu ate per te mos menduar me per Hektorin.
-Praaaa... sa vajza ke puth ti deri itash?

-Nuk e di. Pse pyet?

-Kot mor, sa per muhabet.

-Gjej ndonje teme tjeter.

-Po laptopi jot?? Iken per lesh tana vajzat e Vlons.
Ajo qeshi edhe njehere me kete fakt.

-Prap ti?

-Po e kam shum qejf kyt tem.

Françesko ktheu makinen dhe nderroi drejtim. Rosela ndaloi se qeshuri.
-Ku po na çon?

-Ne Vlore!

-Huh!! Vlon?? A je çmend aaaa. Asht 6 e darkes.

-Vete fole. Tani do te bejme 5 ore vajtje ardhje dhe po te jemi me fat kthehemi ne Tirane pas mesnates.