จูบ...เเค่จูบ..
Kirk x Spock
!!!! Warning R-18 !!!!
----------------------------------
"กะ.. กัปตัน ไม่เอ.. อื้อ" ประโยคคำพูดขาดหายไปพร้อมถูกแทนที่ด้วยเสียงครางระเส่าของชายผมดำ ใบหน้าที่ปกติมักเรียบเฉยกลับมีสีเขียวแต้มแต่งและร้อนผ่าว ผิวขาวนวลและเสื้อสีฟ้าที่ถูกเลิกขึ้นมาจนถึงอก พร้อมด้วยรอยจูบประปรายใต้ร่มผ้า แต่อยู่เหนือท่อนล่าง..
เจมส์ ที เคิร์ก จ้องมองสิ่งเหล่านี้อย่างหลงใหล เขาไม่เคยได้ทำตามใจอยากกับสป็อคมาก่อน คงเป็นเพราะชาววัลแคนนั้นมีพละกำลังมากกว่ามนุษย์หลายเท่านัก แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่คนผมดำใต้ร่างพูดว่า ยินยอม และสัญญาว่าจะไม่ขัดขืน ถ้าแค่จูบ..
สป็อคครางเย้ายวนทุกครั้งที่จิมจรดจูบลงบนผิวเนื้อ ถึงแม้จะพยายามอดกลั้นมันไว้เพียงใดอารมณ์ที่พลุ่งพล่านนี้ก็มากเกินกว่าที่จะปกปิด อวัยวะใต้กางเกงสีดำพองตัวขึ้นจากความรู้สึกเร่าร้อน
"สป็อค .. ฉัน .. " ชายผมทองสบตากับคนใต้ร่างอย่างเว้าวอน ถ้าไม่ใช่เพราะคำสัญญาที่เคยให้ไว้ป่านนี้มันคงไม่ใช่แค่จูบแน่ ..
"ขอถอดกางเกงนายได้มั้ย ? นะ? "
"ต แต่ กัปตัน--"
"ฉันบอกแล้วว่าอย่าเรียกฉันกัปตันเวลาเราอยู่ด้วยกัน" จิมเอ็ดนุ่มๆก่อนจะพูดต่อ "ผมแค่จะจูบน่า คุณสป็อค.."
ไม่พูดพร่ำ มือของคนตัวเล็กกว่าก็ปลดกางเกงลงมาถึงตรงต้นขา เจมส์รีบดึงมันออกแล้วเหวี่ยงออกไปไกลๆ เผยให้เห็นกางเกงชั้นในสีเทา ที่พองตัวจนเหมือนจะระเบิด ซึ่งของเขาเองก็ไม่ต่างกัน..
จิมพลักขาขอสป็อคให้อ้าออก ก่อนจะประทับริมฝีปากลงบนต้นขาด้านใน คนถูกกระทำสะดุ้งโหยง ร้องครางไม่เป็นภาษาเมื่อจิมใช้ปลายลิ้นร้อนๆไล้โลม ขบกัดเนื้อนิ่มให้หายอยาก
"อ๊ะ จ..จิม อื้อ ..เดี๋ย..อ๊า." ปลายเท้าจิกเกร็งเพื่อระบายความรู้สึกที่รุนแรง สป็อคคว้าหมอนแถวๆนั้นมาปิดหน้าและกอดเอาไว้แน่น จนเสียงครวญนั้นเบาลง
จูบของเคิร์กไม่เคยพอ ต้นขา น่อง ปลายเท้า บั้นเอว หน้าท้อง หัวไหล่ เขาจูบเม้มหมดทุกส่วน จนร่างของอีกคนเต็มไปด้วยรอยเขียวช้ำ แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่พอ..
"นี่สป็อค .. ฉันขอถอดชิ้นสุดท้ายนะ " พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าปนกับหอบหายใจ แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ได้ยิน จิมเลื่อนหน้าขึ้นไปพลางดึงหมอนใบนั้นออก ตาสีฟ้าสวยมองไปยังใบหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาอย่างตกตะลึง ชายผมดำหลับตาแล้วเบือนหน้าหนีเขาอย่างร้อนรน ไม่บอกจิมก็รู้ว่าอีกฝ่ายคงเขินจนแทบบ้า แต่...แกล้งอีกนิดจะเป็นไรไป
เคิร์กก้มหน้าลงใกล้ใบหน้าอีกฝ่าย ก่อนจะใช้มือดันคางอีกคนให้หันกลับมาสบตา แล้วประทับจูบลงไป
เสียงครางอือในลำคอของสป็อคกระตุ้นความต้องการของเขามากเกินจะห้ามไหว ปลายลิ้นดูดดึง รุนแรง จนเมื่ออีกฝ่ายพลักไหล่เขา จึงยอมถอนออกโดยดี
"ฮ้า.. " คนผมดำอ้าปากหอบหายใจเพื่อตักตวงออกซิเจนเข้าสู่ร่างกาย จิมเลื่อนปากไปใกล้กับหูที่มีสีเขียวระเรื่อของสป็อค ลมหายใจอุ่นแตะโดนใบหู ก่อนที่ปลายลิ้นและริมฝีปากชำนาญจะเข้าทาบทามแทน
"อื้อ! ตร..ตรงนั้น อ๊ะ ม..ไม่เอา" ร่างสูงบิดเกร็งเมื่อจุดอ่อนไหวโดนจู่โจม มือของอีกคนลูบไล้กางเกงชั้นในสีเทาของเขา สติพร่าเบลอ เหมือนโลกทั้งใบหมุนคว้าง สป็อครู้สึกไร้เรี่ยวแรง เสียงที่เปล่งออกมามีเพียงเสียงครางและชื่อของอีกฝ่าย
ปลายลิ้นของเคิร์กยังคงง่วนอยู่กับใบหูของคนรัก แต่มือของเขาก็ซนพอๆกับปาก จิมรูดกางเกงชั้นในสีเทาลงไปถึงเข่า ก่อนจะกอบกุมส่วนสำคัญที่ร้อนผ่าวเอาไว้
แน่นอน สิ่งที่เขาจะทำก็แค่ จูบ
๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙๙
มาสองหน้าแบบฆ่าตัวตายค่ะ....
ชอบจุดอ่อนตรงฝ่ามือกับใบหูของสป็อคมากๆเลย คราวหน้าจะต้องเขียนเรื่องฝ่ามือให้ด้ายยยยยยยย
จะพยายามอัพให้ครบสามสิบวันนะคะ ถ้าเชื้อไฟในตัวไม่หมดซะก่อน
ขอบคุณเสือที่ให้หัวเรื่อง ใสๆ แบบนี้มาให้เราเขียน สวัสดีกั้บ
pandB���ʯ��
YOU ARE READING
-30 Day with kirkspock-
Fanfictionสามสิบวันกับคู่เคิร์กสป็อคค่ะ #กัปตันตัวร้ายกับต้นเรือหน้าตาย ไม่ได้ลงทุกวันนะคะ 555555555555