"Δεν αισθάνομαι πολύ καλά κορίτσι μου, αλήθεια σου λέω, σε ακούω και έτσι στο τηλέφωνο τις τελευταίες μέρες και έχει σφιχτεί η καρδιά μου" λέει με βαριά φωνή ο πατέρας της Ντι και μετά βήχει δυο φορές πολύ δυνατά, περισσότερο προσποιητά για να τον ακούσει.
"Αχ, ρε μπαμπά, έχω που έχω τις στεναχώριες μου, να έχω και τη δική σου τώρα; Τι δεν είσαι καλά; Την τελευταία φορά που μιλούσαμε μου έλεγες για τα εσώρουχα τα δαντελωτά που πήρε η γυναικούλα σου και για τις χαρές που ζείτε μαζί τελευταία. Τι άλλαξε ξαφνικά;"
"Εσύ άλλαξες ξαφνικά, κορίτσι μου. Σε ακούω θλιμμένη, σε ακούω να κλαις, το καταλαβαίνω. Κάθε απώλεια είναι δύσκολη. Αλλά δεν επιστρέφει πίσω αυτός που χάνουμε, το ξέρω από πρώτο χέρι. Ούτε αντικαθίσταται από δαντέλες και ζουμερά στήθη!"
"Μπαμπά, θα σοβαρευτείς ποτέ; Αχ, Θεέ μου, γιατί ασχολούμαι, γιατί; Θέλω να τελειώσω κάτι δουλειές τώρα..."
"Κάτι δουλειές τώρα... έτσι ξεφορτώνεσαι τον γέρο, ανήμπορο πατέρα σου; Ε; Μπήκε Σεπτέμβρης και δεν ήρθες να με δεις. Έχεις πένθος. Το δέχομαι. Όμως οι αιτήσεις για την Αγγλία είναι μέχρι την άλλη βδομάδα μου είπε η Μαριτίνα η κόρη της κυρα Μιμής".
"Ποια Μαριτίνα; Ποια κυρα-Μιμή; Τι λες πάλι, βρε μπαμπά;"
"Άκου, κορίτσι μου! Τώρα που ξέρω ότι η γυναικούλα μου δε με θέλει για τα λεφτά μου, δεν υπάρχει λόγος να τα κρατάω. Στο ξαναείπα να κάνεις μεταπτυχιακό έξω, το μέλλον δεν είναι σε αυτή τη χώρα. Μια ζωή θα πεινάς και δε θα αναγνωρίζουν την αξία σου ούτε στο μισό. Είναι μια καλή ευκαιρία να αρχίσεις τη ζωή σου απ' την αρχή. Να ξεχάσεις και να ξεχαστείς. Θα παίρνουμε και εμείς το αεροπλάνο και θα ερχόμαστε, να πάρουμε λίγο λονδρέζικο αέρα. Να πω τη Μαριτίνα να κάνει την αίτηση; Το καλύτερο πανεπιστήμιο μού είπε πώς είναι".
"Βρε, μπαμπά, όρεξη έχεις μου φαίνεται. Δεν είμαι ούτε σε θέση να το συζητήσω, ούτε μπορώ να σκεφτώ τέτοιες αλλαγές στη ζωή μου αυτή τη στιγμή. Ξέρω πως θέλεις να με βοηθήσεις, αλλά ειλικρινά το τελευταίο που μπορώ να σκεφτώ είναι να κρατάω μια βαλίτσα στο χέρι. Θα φύγω μονάχα όταν κλείσουν όλες οι υποθέσεις, διαφορετικά θα παραμένουν πάντα ανοιχτές".
"Αχ, βρε κορίτσι μου! Θα το μετανιώσεις, αλλά θα είναι αργά. Τι είναι αυτό που μπορεί να σε κρατάει πίσω, κορίτσι μου; Γιατί σίγουρα δεν είμαι εγώ. Τι είναι λοιπόν;"
"Οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους, μπαμπά. Μπορεί αυτοί να είναι αυτοί που είναι, αλλά δε θέλω να φύγω στα κλεφτά απ' τις ζωές τους, σαν κυνηγημένη και ηττημένη. Θα φύγω, όπως ακριβώς μπήκα. Με αξιοπρέπεια".
ΑΛΛΑ 12 ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
VOUS LISEZ
Dilemma
Roman d'amourΔυο άντρες, μια γυναίκα. Δυο γυναίκες, ένας άντρας. Δυο αδέλφια. Φιλίες μετέωρες. Εκείνος ή εκείνος; Εκείνος ή μια φιλία σημαντική; Σεξ ή κάτι περισσότερο; Αδέλφια ή αντίζηλοι; Σχέση ή μήπως μια αγκαλιά στον εαυτό μου; Κάθε μέρα και ένα κεφάλαιο, κ...
