çikolata ve beak

1.Bölüm

(irem)

Bugün erken uyumam lazım malum yarin sabah erkenden Kore ye gideceğim. Aslında hem mutluyum hem de Türkiye den gideceğim için üzgünüm. Ama sonuç olarak hayallerimdeki iş için gidiyorum.Kafamdaki bu soruları kendime sorup cevaplarını düşünürken uyuya kalmışım. Sabah 5 de alarmım çalmış ama ben her zaman ki gibi uykumu bölmemek için alarmı kapatmışım . Bir dakika ben ne yapıyorum yaaa gözümü bir açtım saate bir baktım saat 7  hayır hayır olamaz uçağı kaçıracağım. Hemen kalktım neyse ki bavulum hazırdı. Hemen üstüme uzun bir hırka altına eşofman tarzı bir pantolon geçirdim saçımı üsten dağınık topuz yaptım siyah gözlüklerimi taktim. Bunları yapmam 10 dakikamı aldı. Sırt çantamı taktım bavulumu aldım ve tam spor ayakkabılarımı  giyeceğim sırada aynaya baktığımda yurt dışına değil de fırına ekmek almak için annesi tarafından zorla yataktan kaldırılmış ekmeği alıp gelir gelmez yatağa tekrar yatacak bir tipim vardi. Şuan gerçekten kendime acıdım. Ama biraz daha üstüme hakkında eleştiri yaparsam uçağı kaçıracağım. Hemen metronun yolunu tuttum. Taksiyle gidecek kadar zengin değildim malesef. Metroyla 20 dakikalık bir yolu gittikten sonra metrodan inip minibüse bindim eğer planladığım gibi olursa uçağın kapıları kapanmadan 15 dk önce orda olabilirdim. Ama bendeki şans mi desem, hayattaki tüm negatif enerjilerin bende toplanması mı desem ne olduğunu bilemiyorum ama minibus hava limanına 500 m kala arızalandı. Bekleyemezdim hemen indim ve yürümeye daha sonra da koşmaya başladım evet elimde bavulla koşmaya başladım neyse ki bavul tekerlekliydi. Tabi bendeki bu şansla bavulun tekerleklerinden birinin kırılması kaçınılmazdı. Havalimanına geldiğimde  uçak kalkmak üzereydi koşarak güvenlikten geçtim. uçağın kalkacağı kapıya yöneldim tam geçecekken maske takmış biri önüme geçti. Kapıdan geçeceği sırada omzuna elimi koydum. Dönüp bana baktı ben de arkayı göstererek 'yaşlılara,engellilere ve hamilelere öncelik verin' yazısını gösterdim. Yazıyı okudu ya da okumadı bilmiyorum ama bana dönüp ne demeye çalışıyorsun dedi. Ben de hafif bir tebessümle senden önce geldim arkama geçmen lazım dedim. O da eğer seninle burda biraz daha konuşursam uçağı kaçıracağım dedi ve gitti. Resmen çocuk beni tınlamadı tam peşinden koşup ağzının payını verecektim ama uçağın kalkacağını haber veren bir anons duydum hemen uçağın kalkacağı yöne doğru koştum ve uçağa biraz geç de olsa bindim.