-- İpek...!!!!
-- Bu ses...Tabi ki de başbelası Eylül'ün sesi.Yine ne diyeceğini çok merak ediyorum.Kesin o çok pahalı olan 10 000 TL'lik çantasını aldığını söylemek için gelmiştir diye düşündüm.Ama daha fazla dayanamayıp merak dolu gözlerle merdivenlerden hızlıca inip oturma odasına doğru ilerledim.Birde ne görsem iyidir yanındaki mavi gözlü ,sarı saçlı adını bile bilmediğim o hayalimdeki çocuk.O anda kalbimle beynim arasındaki çatışma sırasında vurulduğumu hisettim.Ama bunu Eylül gibi birine belli etmek istemediğimden hiçbir şey söylemeden Eylül'ün sözünü bitirmesini bekledim.
--İpek seni tanıştırmak istediğim biri var .Hakan ,sevgilim.
--Sevglisiymiş miş miş...Şu kızın böyle gıcık tavırları beni deli ediyor.Ne yani çok yakışıklı bir sevgilin var diye bu havalar ne ?Kime?
--Memnun oldum Hakan.Ben de İpek bildiğin üzere.
--Ben de memnun oldum.
Of of of ...Memnun oldum diyen dillerini yesinler .Zaten bu erkekleri anlayamıyorum.Nerde gıcık,salak,çirkin kız varsa bulup çıkıyorlar.Bu Dünya'da ki en büyük haksızlıklardan biri...:(
Aradan yarım saat geçtikten sonra Eylül ve Hakan'ın kalkmasıyla evde büyük bir aşk kokusu,öfke ,sinir,hırs gibi adını bile doğru dürüst koyamadığım duygular oluştu.Ah Eylül senden bu kadar nefret edebileceğimi hiç düşünmemiştim.ama hemen bi plan yapıp Hakan'ı kendime yakınlaştırmanın yolunu bulmalıydım.Hayır,olamaz ! Bu kadar alçalamam. Eylül'ü o kadar sevmesemde çocukluk arkadaşıma ihanet edemem.Kafanı topla İpek ,hem başka adam mı yok sevmeye öyle değil mi?Yine de hiçbiri Hakan gibi bakmayacak,onun gibi düşünmeyecekti.Bunu düşünmek ise dedilikti.
Telefonun çalmasıyla aniden oturduğu yerden kalkıp telefonu açtı.Arayan İpek'in en yakın arkadaşı Özlem'di.
--Alo.İpek neler oldu bir bilsen...
--Eylül konusuysa hiç açma boşver.
--Evet,o konuda konuşacaktım.Sevgilisi varya benim sana bahsetiğim çocuk.
--Ne!!Nasıl yani o senin sevdiğin çocuk mu?Olamaz!!
--Evet.Beni görünce çok şaşırdı ama hiç bozuntuya vermedim.Hele de Eylül'ün yanında...
--Sakın saçma bişeyler yapma.Onları ayırmak gibi mesela...
--Noldu sana?Hem sen Eylül'ü hiç sevmezdin.
--Bu konuyla ,o konunun ne alakası var ?
--Her neyse ben kapatıyorum.Sonra görüşürüz.
--Görüşürüz.
Bi bu eksikti...En yakın arkadaşımın sevdiği çocuk ve her ne kadar sevmesemde çocukluk arkadaşımın sevgilisi üstüne üstlük benim de sevdiğim çocuk olarak tarihe geçti.İnanmıyorum!! Tamamen unutmuşum.Bugün okuduğum kitabın yazarının imza günü vardı.Hemen üstüme en güzel kıyafetlerimi giyinip etkinliğin olduğu alışveriş merkezinin yolunu tuttum.Ama aklımda binlerce cevabını bile bulamadığım sorular ve hayatta kalma çabası beni biraz daha gerçeklerle yüzleşmemi sağlıyordu.
