tutsak

merhaba ben sena yeni bir hikaye yazmam bu benim ilk hikayemizin oylarınız ve yorumlariniz benim için önemli lütfen yazın

yine herzamanki gibi o eve gitmek zorundaydım bana acı çektiren o aileye ve o kahrolası eve... sırf üniversite sinavlarim için uvey anneme katlanmak zorundaydım babam 4 yıl önce trafik kazasında ölmüştü ve benim başka gidecek ne yerim nede akrabam vardı.

okuldan çıkmıştim yağmur yağıyordu montuma sikica sarılıp hızlı adımlarla eve yuruyordum etrafta kimsecikler yoktu ve korkuyordum o sırada arkamdan birinin geldiğini hissettim hızlı hızlı yuruyordum ki kolumdan tutup duvarla arasına sıkıştırdı

o kadar korkuyordum ki nefes bile alamaz olmuştum ve bana "bu saatte burda ne işin var güzelim" dedi sadece "gidiyordum" diyebildim tam giderken beni kolumdan sert bir şekilde tutup duvara yapıştırdı.

kolumun acisindan konusamiyordum bana hiç bir yere gitmiyceksin sen artık benimsin sadece benim güzelim anladın mi dedi ve o sırada karanlikta sivri bir cismin parladigini farkettim ve korkudan kekeleyerek "lüt-lü- lütfen bırak beni dedim ve ağlamaya başladım sinirle bana bağırıp "ağlama" dedi ama aglamam dahada siddetlendi "bunu sen istedin güzelim dedi ve boynumda bir sizi ve yanma hissettim ve bilincim kapanmadan önce gördüğüm bir çift yosun yeşili göz oldu.

devamı yarın arkadaşlar oylarinizi ve yorumlarinizi bekliyorum sizi seviyorum ;-)