I TOLD YOU SO ...

PROLOGUE...

Masaya ako.. hindi ko alam kung bakit..

May lalaking humawak sa kamay ko.. di ko alam kung bakit parang tumalon yung puso ko.. parang bigla akong nabuhay ulit dahil sa kanya.. hindi ko alam kung sino sya.. basta ang alam ko.. mahal ko sya.. nagsalita sya.. na parang naging musika sa pandinig ko..

“wag kang bibitiw.. nandito lang ako.. wag kang aalis sa tabi ko..”

Hindi ko alam kung bakit bigla na lang akong umiyak.. feeling ko.. hindi ko kayang gawin ang sinasabi nya.. pero parang ayaw ko din talagang bumitiw sa kanya.. kaso.. hindi ko nga kaya..

Bumitiw ako..

May isang patak ng luha ang tumulo galing sa mga mata nya..

Parang sinaksak ang puso ko.. ayokong umiiyak sya.. pero ...kelangan ko yata talagang bumitiw para sa ikabubuti nya..

“babalik ako.. babalik ako..”sabi ko sa kanya..

Pero..

Lumayo sya.. siguro kasi nasaktan sya..

“sana bumalik ka.. hintayin mo ko.. pinapangako ko, babalik ako.. pero sana bumalik ka din dito..”

 *****************************************************************************************************************

AUTHORS NOTE..

Ahehe.. pasensya na po kung masyadong magulo yung prologue ko.. ahahahaha.. tsaka sana po itama nyo kung anu man yung mga mali ko..lalo na po kung English yung pinaguusapan..ahahahahaha.. mahina tayo dyan mga sis! Sana po suportahan nyo po itong first story ko..ahehe.. sabihin nyo na din po kung itutuloy ko pa.. ^_______^V

~shana05