Epilogue
LUHAN'S P.O.V.
Mamaya na ang MAMA AWARDS. Kinakabahan ako.
Kinakabahan ako hindi dahil sa nomination at mas lalong hindi sa performance. Kinakabahan ako dahil makikita ko na ulit sya.
I know she's coming. She had an invitation. And I am the reason why she is invited. Sigh! Can't wait to see her again and to hear her voice say my name.
Cristine's P.O.V.
Oh my gosh! Jaw dropped!
Ang gaganda at ang gagwapo ng mga tao dito ngayon. At syempre ako rin. I'm wearing a Michael Sinco evening dress. Paano ako nakabili? Well.. Freelance model po ako at dahil love nya ako, binigay nya sa akin 'to.
"Blah blah blah Please welcome... BIGBANG!" And yes. Nagsisigawan po ang mga artists and audience. My God! Kegagwapo! Lalo na si Top at GDragon. Opo. Kilala ko po sila. Sila yung sa Kakao Talk. =))
Marami pang nag-perform at enjoy na enjoy ako sa pinapanuod ko.
"And now here is EXO!!!" Ang sabi ng Emcee.
Dugdug.. Dugdug.. Dugdug..
Yung puso ko. Nagwawala. Ngayon na lang ulit ito tumibok ng ganito.
Isa-isa na silang lumabas. Haha! Nakita ko si D.O. at kinindatan pa ako. Yung lalaking yun talaga. Eleven na silang nasa stage.. Si Luhan na lang ang kulang..
Dugdug.. Dugdug.. Dugdug..
Sobrang nagwawala na ngayon ang puso ko. Si Luhan. Nakita ko rin sya. Walang pinag bago. Gwapo pa rin. Pero may hinahanap sya mga audience o di naman kaya isa sa mga member ng k-group na nandito. May tumayong koreana at nagkatinginan sila at.. At ngumiti na si Luhan.
Nakakalungkot.
Nakakapanlumo.
Ewan ko. Pero I just found myself running out the place. I don't know why? But I feel betrayed. Madrama ba? Maarte ba? Kung ganon, I I'll be it.
Naglalakad ako ng biglang bumuhos ang ulan. Ewan ko kung ako lang ba 'to o pati ang ulan ay nakikisimpatya sa nararamdaman ko.
"OUCH/ARAY!" At dahil sa kadramahan at kaartehan ko may nakabangga pa akong tao.
I wiped my tears and look up to who ever I hit up.
"I'm sor--"
"LUHAN!" Gulat kong tanong sa lalaking nakabanggaan ko.
"Annyosaeyo~" Nakangiti nyang bati sa 'kin. "Why did you left the MAMA AWARDS." Tanong nya sa 'kin.
"Because.. Because HUHUHUHU!" I don't know what to do. I don't know what to say. I'll I know is that I wanted to cry because he is really in front of me now.
"Never mind. I miss you." Ang sabi nya sabay yakap sa 'kin.
"Ewan ko sayo!" Kumalas ako sa yakap nya. "Miss ka dyan! Hmp! May babae ka--" Then he cut me off with a kiss. A slow, passionate kiss.
"Uy. Bakit ka rin umalis ng MAMA eh 'di pa yun tapos, mamaya manalo pa kayo ng award eh wala ka para tanggapin yun." Ang sabi ko sa kanya habang HWWW kami at basang basa pa ng ulan.
"Because of you. And you having you here beside me is like winning the MAMA. Because you indeed is already an award." Sincere nyang sabi.
Wala kaming pake kung nabasa kami ng ulan. Andito pa rin kami ngayon sa labas naka intertwined ang mga kamay habang nakatingin sa maliwanag na kalangitan. There will always be a stars and the moon in the night sky after every rain.
"Sa wakas! Alam ko na kung ano ang ending ng second story ko." Panira ko sa romantic moment dahil sa may naisip akong oh-so-brilliant-shining-shimmering-idea. Masaya kong sabi.
"Second story? Great! What is it then?" Nakangiting tanong ni Luhan.
"Ano naman kung ikaw si Luhan?!" As I said it, both of us brought into laughter.
AUTHOR'S NOTE: Hi everyone! *Kaway kaway* Salamat po sa pagbabasa ng pantasya ko kay Luhan baby. Ahihi! Salamat po sa lahat ng nag-vote at nag-comment at lalong lalo na sa mga kinilig. Haha! I love EXO. I love Luhan. Mabuhay! SALAMAT PO! =))
Yours truly; Cristine Bernadette Madrigal CristineIsMyName ♥
BINABASA MO ANG
Ano Naman Kung Ikaw Si Luhan? (COMPLETED)
RomanceThe story of a frustrated writer and a famous unknown.