Mutlu musun diye sorduğun zaman ölmüştüm ben evet mutluyum dedim yine sana sen belli mutluluğun sevinç çığlıkların koridorda yankılanıyor oysa öyle miydi ? Kalbim ne diyordu buna? Seni seviyorum sen beni sevmiyosun daha beni anlamıyorsun diye yakınıyodu içimde yaşamaktan başka çaremde yoktu...Doğru çok kahkaha atıyodum herşeye gülüyodum ama mutlu değildim yapmacıktan oynatıyodum mimiklerimi... Sensizlikten korkuyodum benim değildin ki zaten... Ya sen benim seni ne kadar sevdiğimi bildiğin için benle ilgili korkun yokru mutluydun biri olmassa diğeri var diye her zaman 2. sıradaydım artık seni sevmiyorum gel sor şimdi mutlu musun diye hayır mutlu değilim derim sen beni kaybettin ben senden vazgeçtim artık yalandan gülmeye ihtiyacım yok dedim ve gittim...
