epilogue

1.2K 23 1
                                    

minsan hindi talaga natin alam kung hanggang kelan sila mananatili sa piling natin.

sabi nga, ang pagsisisi ay laging nasa huli. 

tama sila. 

nagsisi ako. may panahon kami.may ilang saglit. pero ano ginawa ko? hindi ko yun ginamit. wala na kaming second chance.bakit? kase wala na sya. nasa ala ala ko na lang sya. kahit anong gawin kong pag hingi ng sorry kahit kelang hindi sya mabubuhay. hindi maibabalik ang huling segundo na magkausap kami. wala nang jeff na mangungulit at magsasabi na 'mahal na mahal kita madison' 

"jeff.bakit ikaw pa? "

we regret.

we love.

we lie.

we understand.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

MADDISON'S POV

gumising ako ng maaga. pupuntahan ko kase si jeff eh. magkikita kami ngayon. ilang years na din. 2 yrs. kamusta na kaya sya? namimiss ko na sya eh.

graduate na ako. nagsikap ako mag aral mabuti para sa future ko. lumapit ako sa walk in closet ko at pumili ng magandang white dress. naligo ako at umalis na.oo nga pala marunong na ako mag drive. i got a license also. 

"ma i'm going. " sigaw ko sa sala. tumungo naman si mom. 

habang nagdadrive ako, napag isipan ko yung mga ginagawa namin dati. yung mga away namin. mga kulitan namin, asaran. nakakamiss.sobra ko pala syang namiss.

nagpark na ako sa parking lot ng pagkikitaan namin ni jeff. masayang masaya ako bumaba sa sasakyan at nagsimulang maglakad. sobrang mahangin dito. 

nakarating nako sa kianlalagyan ni jeff. masaya ko syang binati.



"hi jeff!! namiss kita sobra. alam mo bang masaya ako inaalala yung mga moments natin. pero siguro hindi na mangyayari yun?"nagsimula tumulo luha ko. napaupo ako sa grass at hinawakan ang lapida nya. oo. nasa sementeryo ako. 

"jeff...sana hindi na lang ikaw yung andun. sana nilubos ko yung oras. sana hindi ako nagalit sayo. jeff bakit kase ikaw pa." umaagos ang luha ko at tumingala sa langit.

"di ko tanggap eh. ang hirap tanggapin.ibinaling ko atensyon ko sa pag aaral, nakapagtapos, may trabaho. pero jeff, hindi magawang kunin lahat ng yun ang sakit eh. "

"di ko maitindihan yung sakit eh." pinunasan ko yung luha ko. "jeff,i'll always love you. and i will be. good bye. "

sumakay nako ng sasakyan ko at umalis na. sa kasamaang palad nawalan ng preno ang kotse ko. "siguro jeff gusto mona din ako kasama" binangga ko sa poste yung sasakyan at nawalan na ako ng malay.

gumising ako na nakahiga sa damuhan. sobrang ganda ng lawa sa harapan ko. tumingin ako sa katabi ko na nakatalikod. pero humarap sya sakin "gising ka na pala" si jeff. na nakangiti. "totoo ba to jeff?" "totoong totoo" sabay kiniss nya ako.

_--------------------------------------------------------------------------------------

she's my BEAUTIFUL GANGSTERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon