Boşluk ...
Hissettiğim şu an tek şey boşluk .
Sormasalar olmaz.
Gelen geçen herkes sorar olmuş halimi ??
Nasılsın?
Bilmezler gibi konuşurlar.
Anlatınca neden?derler. Niye bu kadar yüzünü düşünüyorsun?
En son kelimeleri nedense hep aynıdır.
Boşver....
Bilirim hepsinin kelime kelime konuşmalarını!
Cevap ararlar bugün düne göre daha mı kötüye gidiyor diye.
Kazanamazlar zamanı kaybedip dururlar .
Yaşamın en güzel saatlerini .
Hem de boşverlerle.
Yazık diyorum .
Ama acımıyorum.
Dünya hepsini karanlığına çektiği zaman anlarlar.
Ama yok!!
Çıt yok!
Hepsi duyularını kaybetmiş .
Yeşil koyu renkli perdemin arkasında , eskimiş koltuğumun üstünde düşünüyorum.
Elimde ki sıcak çayın verdiği etkiye takıldım.
İstemsizce kendi boşluğumda kahkahalar'a boğuluyorum.
Gülüyorum.
Kaybettiğim kendimi bulmaya çalışırken,beynimin içinde ki saatlere takılı kalıyorum.
Tik tak tik tak......Uzun bir aradan sonra merhaba okuyucularım.
Umarım beğenmişsinizdir:-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geri Dönüş
General FictionOkyanusun içinde bir sessiz balığın çığlığı.... Ya sessizce yok olmak Ya da vurgun yemeden su üstüne çıkmak Hepsi bu !