Bakit Hindi Na Lang Ako? (On going)

Chapter 7

Aya's Pov

Inihatid lang ako ni Liam dito sa room ko at agad din siyang umalis. May klase pa din kasi siyang kailangang habulin. Hindi ko naman na pinansin ang mga kaklase kong nuknukan ng ingay.

Umupo na ako at nagpasalumbaba. Inaantok pa nga ako. Pero kapag naalala ko yung kaninang umaga sa bahay, para akong nabubuhayan. Hindi pa nga nangangalahati yung araw feeling ko sobrang pagod na ako.

Tapos inaalala ko pa si Nanay, sana naman Lord gumising na sya. Hindi na nakakatuwa na walang ma-ingay at magkakatak sa akin sa bahay. Para akong mamamatay sa tuwing iisipin kong mag-isa na lang muna ako sa bahay.

Iniyuko ko na lang muna ang ulo ko sa desk, habang wala pa ang prof namin dito.

"Hey! Bitch." Biglang may sumigaw. Hayst. Baka mau nagkakagulo na naman dito, wala akong balak na makipagisyoso.

"Matigas ka ha? Hoy!"

"Aghh." Angal ko ng biglang may humila sa buhok ko. At pagkakita ko kung sino yun, nanlaki agad ang mga mata ko.

"Ano bang kailangan mo? Bitawan mo nga ako!" At hinawakan ko ang kamay niya na hanggang ngayon ay nasa buhok ko parin.

Sinubukan kong alisin yon pero pinigilan ako ng mga alipores niya.

"Well? I don't need anything from you. Because you don't have anything." Tapos ay binitawan na niya ako, na-iyak na anga kobsa sobrang sakit.

Nakatingin na sa aminn ang mga classmates ko.

"Leave Liam, slut!" At sinampal niya ako. Agad naman akong napahawak sa pisngi ko.

Grabe! Sumosobra na siya.

"Ikaw ang slut." Mahina kong bulong sakanya.

"What did you say?" Lapit pa niya sa akin. Hindi naman ako nagpatinag.

"Ikaw ang slut, dahil niloko mo si Liam. Nakikipaghalikan ka sa ibang lalake! Malandi ka!" Sigaw ko sakanya kaya sinabunutan niya ulit ako at sinampal.

Nakahiga na ako ngayon sa malamig na sahig, tahimik ang lahat at tanging pag-iyak ko lang ang maririnig.

"You flirt with Liam so he break our love. You destroy us, Your a slut!" At tinadyakan pa niya ako.

Hindi na ako makalaban sobrang sakit ng ulo, mukha at ngayon pati ang mga braso ko. Ganito ba talaga kasaklap ang lahat para sa akin. Bakit kailangan kong mahirapan ng ganito?

"Ano?! Alliyah?! Kaya mo pa?" Sigaw sa akin ni Sabina. Hindi naman ako makakibo.

"Stop it!" Isang pamilyar na sigaw ang narinig ko. Pero wala na akong pake kung sino yun, importante ay makakaalis na ako dito.

Itinayo ako ni... Ni Liam... Pero agad ko siyang tinulak at patakbong lumabas na ng room.

"Aya!" Tawag pa niya sa akin pero hindi ko na siya pinansin pa. Hmf!

Kumaripas ako ng takbo papunta dito sa likuran ng campus, kung saan may malaking puno ng akasya. Agad akong sumadal doon at ibinuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman ko sa katawan ko.

Nagring pa nga ang cp ko at tumatawag si Liam, hinayaan ko lang magring yon. At yumuko akong umiiyak. Halos ilang oras na nga akong ganito. Feeling ko kasi ang sama kong tao. Pakiramdam ko ako lang ang may karapatang masaktan.

"Miss are you alright?" May biglang nagtanong sa akin. Umangat naman ako para makita kung sino yun pero hindi ko naman kilala.

Inabutan niya ako ng panyo agad ko namang kinuha yun at pinunasan ko ang mga luha ko. Umupo siya sa tabi ko at binigyan pa ng bottled water.