Future | Part 3 | Dutch

S I X

IK GA OP 20 OKTOBER VOOR DE 2E KEER MIJN INTERNET VRIENDIN ONTMOETEN IN WALIBI EN IK BEN ZO HYPED MAAR IK BEN BANG VOOR ACTRACTIES DUS IK GA IN ALLE KINDER ACHTBANEN MAAR OKE IOXJSNWNZIJXBANAJJSJZJSJJSKAJSBXBZ

----

Kaylee Tomlinson. ~ Maand later.

De tranen rollen over mijn wangen. Wat heb ik gedaan. Mijn hand glijd van mijn pijnlijke wang af. "Wat ben je aan het janken dan?" Schreeuwt Luke luid en ik ga zitten op de grond. De kinderen. "JIJ wou relatie therapie weet je nog! En ik deed het omdat jij dat per sé moest. En nu ben JIJ degene die er een punt achter zet?" Luke blijft maar schreeuwen en ik weet niet hoe lang ik het vol kan houden. Zittend op mijn knieën op de grond, huilend luisteren naar Luke die ontzettend boos is. Ja ik wou relatie therapie omdat er een vreselijke spanning hing. En omdat ik hoopte dat Luke zich zou realiseren dat ik hem nodig heb en dat hij daar rekening mee zou gaan houden met zijn werk. Maar dat doet hij niet. Naast dat schreeuwt hij alleen nog maar naar me en gaat liever gamen met Louis dan helpen met de kinderen. En als ik om hulp vraag is Louis degene die opstaat. Ik kan het gewoon niet in mijn eentje aan als ze weer weg gaan. Of als Luke al de tijd schreeuwt en agressief is. Zoals als nu. Ookal snap ik het. Ik kan soms een trut zijn en kortaf. Maar ik ben de persoon die heel de dag werkt en de kinderen doet plus het huishouden en boodschappen. Luke doet niks. Tuurlijk mag hij rusten, maar niet denken dat hij niks hoeft te doen. Gister hebben de kinderen de hele dag met een vieze luier gelopen in hun pyjama, omdat Luke aan het gamen was en voor de rest niemand thuis was! Dat gaat mij te ver. "Je luistert niet eens naar wat ik zeg! Kijk me aan als ik tegen je praat!" Schreeuwt Luie die me aan mijn haar omhoog trekt en een nieuwe felle klap in mijn gezicht geeft. "Luke Robert Hemmings!" Schreeuwt Louis woedend en Luke draait zich om. "Wat?" Snauwt hij. "Rot een heel erg pleuris eind bij mijn zusje vandaan!" Schreeuwt Louis boos en ik blijf stokstijf staan kijkend naar wat er gaat gebeuren. "En wat anders?" Vraagt Luke uitdagend en ik rol mijn ogen. Tuurlijk moet hij dat dat nog even na vragen hé. "Dan zorg ik er voor dat je dat alsnog doet maar nooit meer terug komt." Zegt Louis kwaad. "Oh ja want dat kan jij ja..." Roept Luke sarcastisch. "Ja dat kan ik ja. Oprotten nu." Gromt Louis boos met vuur in zijn ogen. Hij klinkt als een aanstaanjagende hond. Best eng. "Je bent helemaal niks, Tomlinson." "Tenminste meer dan jou, Hemmings." Kaatst Louis scherp terug en Luke stampt boos naar de voordeur. "Ik haat jullie allemaal!" Schreeuwt hij en hij verlaat het huis. Voor hoe lang?

Louis zakt voor me neer en tilt mijn hoofd langzaam op. "Ben je oké, zusje?" Vraagt Louis met bezorgde ogen. Ik stort me in zijn armen en begin hard te huilen. "Het is mijn schuld." Stotter ik. "Mop rustig nou. Kom." Louis tilt me op en zet me op de bank. Ik hoor dat Amber bezig is met iets in de keuken terwijl Louis me dicht tegen zich aan trekt. Een zacht kusje land op mijn pijnlijke wang en Louis zijn handen glijden er traag over heen. "Heeft hij je geslagen?" Vraagt Louis met verheven stem en ik sla mijn ogen neer. "Kijk me aan! Heeft hij je geslagen?" Vraagt Louis en hij draait mijn hoofd weer en mijn ogen kruizen met de zijne. "Ja. Twee keer." Fluister ik waarna ik mijn ogen weer neer sla en Louis me in een stevige knuffel trekt. Meerdere kusjes worden zorgzaam op mijn hoofd gedrukt door Louis. "Heeft hij dit vaker gedaan?" Flustert Louis met een gebroken stem een een ongeplande snik verlaat mijn mond en ik knik langzaam. Een zwakke "Ja." Verlaat mijn mond terwijl Louis zijn grip verstrekt en zijn wang op mijn hoofd rust. "Get zal niet meer gebeuren, zusje." Flusters Louis met e'en trillende stem. Niet wetend of het van verdriet of woede is. Of van allebei. Ik weet niks op het moment. Ik weet niet waar Luke is. Ik weet niet wat ik moet voelen. Ik weet niet wat ik moet denken. Ik weet niet wat er met de kinderen gaat gebeuren. Ik weet ook niet waarom ik dit heb gedaan.

---

Kort hoofdstukje. Ik weet het, maar wou jullie niet NOG langer laten wachten. Maar IK HEB JUULTJE WEER ONTMOET EN WALIBI WAS ZOOOOOO TOFF. OMGHGGG. dus ja... Maandag weer school...